cevap anahtarı yazmak, yolcu listesi hazırlamak, fikir sormak, filan falan

bugün hiç sokağa çıkmadım. yoo yo, hasta değildim. 

çiçek kızım ygs için çalışıyor, son günler artık. biraz destek olurum diye kendime mazeret izni verdim.

bu sabah evde yapacak iş yok gibi gözüküyordu, yürüyüş yaparım diyordum. 

yanılmışım ama, iş pek çokmuş.

önce sabah kahvaltısı hazırlığı, aman çocukum zihin açıcı gıdalarla sağlıklı beslensin!

sonra vatzaptan bir seri yazışma;  işte maviye kimler geliyor da, bu sene yeni yolcular var da, onların şu şu özellikleri herkes için uygun mudur da, kaptanla konuştum da, ücret şu kadar da, kapora şu zamana kadar yatırılacak da, filan falan

aa! bir baktım öğlen yemeği hazırlamak gerekiyor, saat ilerleyivermiş.

öğleden sonra birer kahve içelim derken, çiçek yeniden deneme çözmeye gömüldü.

yemekte sormuştu, "anne sen şu soruların altındaki cevapları karalar mısın, görmeyeyim?"

karaladım karalamasına da, cevaplar yine de gözüküyormuş. ne yapsak?

bu defa önce cevap anahtarları ayrı kağıtlara listelendi, sonra hiç gözükmesin diye koyu renk ojeyle bir güzel boyandı, ojeli sayfalar birbirine yapışmasın diye beklendi, konulara göre tasnif edildi, filan falan

bütün bu süre zarfında çiçeğim pazar günü gireceği sınavın simülasyonunu yaptı, deneme çözdü.

akşamüstü dinlenmek için bilgisayarına bakarken öyle  bir  çığlık attı ki, yerimden sıçradım. 

meğer, yurtdışı üniversite başvurusu için kabul geldiği bilgisini görmüş.

ben de çok sevindim, şimdi bu haberle büyük sınava elinde gerekirse kullanabileceği  başka bir alternatifi olmasının rahatlığıyla girecek. dilerim, hakkında hayırlısı ve iyisi olsun.

bizim  evin halleri böyle bugünlerde, heyecanlı filan falan 

bahar dalı, arkadaşım n.'den.
iş için, bir gece kalmalı memleketin en uzak köşelerinden  birine gitmişti.
dağlarına bahar gelmiş memleketimin.