Bu sene hemen arka sokakta kurulan semt pazarımıza daha sık gitmeye başladım.
Gençlikte annem kendisine taşımada yardım etmem için beni pazara götürdüğünde çok sıkılırdım. O alışveriş ve pazarlık durumları tamamen başka bir dünyaya ait gibi hissederdim ve pazarları sevmezdim.
Şimdi farklı, şimdi pazara gitmeyi seviyorum. Mevsim meyveleri ve sebzelerinin rengârenk sıralandığı tezgahlar, ille de malını öven satıcılar, en iyiyi en ucuza bulmaya çalışan alıcılar, bir kaç hafta üst üste gidince tanış olunan haller... Hepsi ayrı keyifli.
Üstelik, zaman zaman çok farklı meyve ve sebzeler keşfetmek imkanı oluyor.
Bu haftanın ilginç keşifleri -şimdi adını tam olarak hatırlayamadığım- bir cins turp ve bir kaç haftadır gördüğüm şu meyve oldu.
Meyvemiz, hünnap!
Satıcının "şekere birerbir ilaç!" diye sattığı hünnap, şifalı bitkilerden sayılıyormuş.
İğde ile elma karışımı bir görünümü ve tadı var.
İki gündür ev ahalisi ve misafirlerin eğlencesi oldu, hünnap.
Önce mutfak masasının üzerindeki hünnaplara "ne bu?" diye bakılıyor, tadınca önce pek bir şeye benzetilemiyor sonra bir kaç tane daha yeniyor ve "ilginçmiş" deniyor.
Ağzınızın tadı yerinde olsun.
Bayılırım pazarlara, ama özellikle meyve-sebze pazarlarına. Yoğun çalışırken bile ne yapıp edip gitmeye çalışırdım. Hiç bir şey almasam bile içimi açar pazar. Bu aralar en güzel zamanı bence, renkler mükemmel.
YanıtlaSilİstanbul'un pazarları da güzel olur, buralarda civar köylerden de gelen pek çok ürün oluyor.
Hünnaplara sık rastlıyorum, cesaret edip hiç denemedim. Bir de alıç var, aynı şey mi, benzer mi hiç bilmiyorum.
Afiyet olsun, nice pazarlar olsun.
Işıncığım,
YanıtlaSilBu ara pazarlarda olduğu gibi doğada da renkler bakmaya doyulmaz canlılıkta, insanı gülümsetiyor sıcaklıkları. :)
Alıç ve hünnap benziyorlar ancak farklılar.
Benim denk gelip aldığım hünnaptan başka, bir de daha irilerini görüyorum; yeşil elma kırmızı elma farkı gibi belki. ;)