ÇEKMEKÖY

İSTANBUL GEZİLERİ DEVAM EDİYOR!

Arkadaşlarımla veya onları ziyaret için yapılan geziler, bir tür İstanbul yakın çevresi tanıma tanıtma serisine dönüştü.

Son senelerde, İstanbul'daki yeni yaşam biçimlerinden biri bahçeli, büyücek evlerden oluşan şehir merkezine nisbeten uzak sitelerde yaşamak. Bu seçim, şehrin bazı bölgelerinde hızlı değişiklikler oluşturuyor.
Bu değişimin en çarpıcı olduğu yerlerden biri Çekmeköy. Daha dört beş sene öncesine dek neresi olduğu bilinmeyen bu yer, şimdi bahçeli evler cenneti gibi oldu.

Bu haftasonunda fakülteden beri arkadaşım S.in geçen sene taşındığı Çekmeköy'deki bahçeli evlerinde misafirliğe gittim.
S.in kocası haftasonu İstanbul'un bir başka ucundaki iki günlük toplantıda olacağı için, Cumartesi gecesi kızıyla yalnız olacaklardı. Bu misafirlik beni neredeyse 25 sene öncesine taşıdı.

Hukuk okurken yakın semtlerde otururduk, okuldan beraber dönerdik. Sonra, bütün gün birlikte olduğumuz yetmez, telefonda lak laka devam ederdik.
Üniversite sonrası meslek seçimlerimiz farklı olduysa da, genel ilgi ve zevklerimizin benzerliği sayesinde ilişkimiz sürdü, gitti.
Bazen, araya şehirler ülkeler girdi, biz yine de bağımızı sürdürdük.
Sonra, onun tek çocuğu ve benim birinci çocuğum aynı sene doğdular; bebelerin araları iki ay oldu. Bu defa, çocuk büyütme ve yetiştirme konulu bitmez tükenmez telefon konuşmaları yapar olduk. Zaman geçti, okula başladılar. Yine sıkı fikir alışverişleri yapıldı. Derken, geçen sene OKS badiresini atlattılar, yine aynı teatiler eşliğinde.

Bu sürede, sırf kendimizden ve havaiyattan konuştuğumuz ilk gençlik günlerimizi unutup, sadece arada hatırlarsak iç çeker olmuştuk.

Sonra, hayatlarımızın yeni dönemeçler aldığını farkeder olduk. Hayatımıza, sevdiklerimizin kaybının acısı, değerli insanlarımızın başka yerde kaldıklarını anlamanın ağırlığı girdi.
Zamanla dersimizi aldık ve kendimize daha çok önem ve değer vermenin keyfini hatırladık.
S. "çöp adam bile çizemem"söyleminden vazgeçti, ders aldı ve çok güzel resimler yapmaya başladı. Ben, eski merak ve ilgilerimi canlandırmayı seçtim.

Dün akşamüstünden sonra, gece boyunca, sonra sabahtan öğleden sonraya kadar konuştuk durduk; geceyarısından çok sonra, tam yatarken acıktığımızı farkedip yumurta kırıp, yediğimiz zamanlar gibi...

İşte, sevgili arkadaşımın evindeki gece yatısı beni sırf İstanbul çevresine değil, kendi geçmişime de gezmeye götürmüş oldu.

Teşekkür ederim S.ciğim, birlikte geçirilen zamana ve dostluğa.