BİİZ Sİ-ZE GEL-DİK BİİT-LEN-DİK....

Bir ay öncesine kadar, ondan önceki haftalar süresince bu tekerlemeyi, çocukluğumdan sonra ilk kez, sık sık anıyordum.
Hani şu;
"Ooo piti piti,
Karamela sepeti,
Terazi lastik cimnastik,
Biz size geldik bitlendik,
Hamama gittik temizlendik,
Dik dik dik..."
diye giden, sayışmaca yaparken söylediğimiz tekerleme var ya, onu diyorum.

Neden?

Çünkü, biz bitlendik!

Nasıl?

Aslında, kader ağlarını bu sonbaharda ördü.

Paris'te yaşayan kuzenimin iki küçük kızı var.
Sonbaharda İstanbul'a geldiğinde, ilkokula giden kızların ikisinin de bitlendiğini, temizleyene kadar akla karayı seçtiklerini, hatta en sonunda saçlarını kesmek zorunda kaldıklarını, ancak o zaman kurtulduklarını söylediğinde çok gülmüştüm.
"Bu devirde, hem de Paris'te, üstelik zengin bir semtte yaşarken, haa" diyerekten.
Başımıza gelecek varmış.
Ne demişler, "gülme komşuna,...."!

Arası çok sürmedi, kızım bir gün, "anne bit nedir, bulaşıcı mı, ... şubesindeki ...'da bit var diyorlar" dedi.
"Yok yavrum, hastalık değil ki bulaşsın, temizlerler, geçer" gibi birşeyler geveledim.

Belki bir hafta sonra kızım yine, "...'de de bit varmış, ay çok fena hiç yanına gitmiyorum" dedi.
Ben, yine ayılmadım, merak edip okula sormadım veya en azından internete bakmadım.

Tam o günlerde bayram seyran bişeyler vardı. Saçları artık nerdeyse beline gelen kızım, saçlarını düzleştirip, fön çektirmek hevesindeydi. Saçımı boyattığım gün, onu da berbere götürdüm, uçları düzeltildi, fön çekildi. Nasıl mutlu oldu, anlatamam.

Ertesi gün, akşamüstüne doğru okuldan bir telefon geldi. Müdür yardımcısı, "bu gün bit kontrolü yapıldı, öğrencimizde de bit görüldü, size hemşire hanıma bağlayayım, o size gerekeni anlatacak" diye art arda sözleri sıraladı.
Hoppalaaa!

Peki, hemşire hanımla görüşüldü, "önemli değil, üzülmeyin, bit şampuanıyla yıkayın, üç gün sonra yine yıkayın, geçer" öğüdü dinlendi.
Otomatiğe bağlanmış halde eczaneye gidilip, bit şampuanı alındı, koşarak eve gelindi, saçlar yıkandı.

Şimdiii, bilen bilir, bilmeyen hiç bilmesin, bu bit temizleme işi, şampuanından tutun, tarağına bir zorluklar silsilesi.
O "bit şampuanı" denen nesne, biti, yavşağı, sirkeyi öldüren kimyasal bir sıvı. Yani, özellikle televizyon reklamlarında gösterilen ipek yumuşaklığında, ahenkle danseden, canlı, parlak saç zırvalıklarıyla uzaktan yakından ilgisi yok.
Saçı bit şapuanıyla yıkadığınızda saç yapağı, keçe kıvamında bir yığın haline geliyor.
Bir de "bit tarağı" denen bir başka işkence aleti var. Saçı yıkadıktan sonra, ölen bit, sirke ve yavşakları bu sık dişli plastik nesneyle tarayıp saçtan uzaklaştırmak gerekiyor.
Düşünün, yapağı halindeki bel hizasındaki saçlar o sık dişli zırıltı ile taranacak, açılacak, ayıklanacak....
Ayyy!
İnanın bunları yazarken, tıpkı bütün o temizleme, temizlenme sürecinde olduğu gibi, beni yine kaşıntı bastı.

Sabredin, lütfen!

Gerçekten önemli bir konu bu.
Üstelik, herkes durumdan duyduğu büyük utanç nedeniyle, "bit" mevzuunu hiç açmıyor, herşey büyük bir gizlilik içinde yürüyor.

Haftada iki defa, bazen haftada bir defa olmak üzere o saç yıkama ve tarama işkencesi altı hafta kadar sürdü.
Tam, "bitti şükür" diyoruz, ahh, saç bir taranıyor; yine bir bit, üç yavşak, on sirke çıkıyor. Bu arada, bol miktarda saç yolunuyor, tabii ki.
Canı yanan, morali bozulan, arkadaşlarından durumu gizlemeye çalışan çocuğunuza mı üzülürsünüz, bütün o işlemleri yaparken harcanan zamana, gerilen sinirlere mi yanarsınız, genel duyuru yapmayıp, öğrencileri zamanında haberdar etmeyen okula mı kızarsınız, bir gün kendi saçınızda bulduğunuz sirke nedeniyle çaresiz kalışınıza mı ?.....
Off, yani!

Bu arada, okula bir nağme gönderip, bu işin böyle gizli saklı tutulmasının affedilmez olduğunu, zamanında haberimiz olsa, temizlemenin çok daha kolay olacağını filan yazdım. Hemen ertesi gün müdürümüz aradı, işte şöyledir, böyledir bir araba laf anlatıp, özetle "çocukların birbirleriyle alay etmesine neden olduğu için, açıktan duyuru yapamadıklarını" söyledi.

Sonunda bir gün, kızıma yalvardım: "Yavrucuğum, ne olur hem saçın yolunup duruyor, hem temizlenmiyor, gel saçını biraz keselim, daha kolay olur" dedim.
O kadar özenip, ilk kez o kadar uzun saçlara kavuşan yavrucağım, ağladı önce.
Sonra biraz kesilmesine razı oldu.
Fakat, bitli saçı nasıl berbere götürecek siniz?
Ya başkalarına da geçerse, ki hızla geçiyor, bizzat yaşadık.
Oturup, kendim kestim saçı.

Ertesi hafta bir kez daha kısaltmak zorunda kaldım, ucundan iki parmak kesmek yetmediğinden. Sonunda, bele yakın saçlar omuz üstü ile boyun arası hizasına kadar kısaldı. Bol gözyaşı, üzüntü, sinir bozukluğu ve kaşıntı eşliğinde.

Tam, bu bit saçmalığının sonuna gelmiştik ki, üstüne bir de yavrumun kolu kırıldı, malumlarınız.

Altı hafta boyunca bit temizleme faaliyeti nedeniyle, sonraki altı hafta kırık kol alçı-atel engeli dolayısıyla, aylardır kızımın saçını ben yıkıyordum.
Geçtiğimiz hafta sonu, aylardır ilk kez kendisi keyfince yıkandı.
Çok şükür!

Sonuç:

Aman ha, benim başıma gelmez demeyin, eczacıların söylediğine göre, "bit" gayet yaygın bir illetmiş.
Arada sırada çocuğunuzun saçını sık tarakla tarayın.
Şüphelenirseniz, bir bilene danışın.
Piyasada çeşit çeşit bit şampuanı var, mutlaka en etkilisini sorun ve alın.

Bit Sözlüğü:
Bit, özellikle temiz, sağlıklı saçta yaşamayı seven, o küçük parazit.
Yavşak, henüz bit olmamış, yumurtadan çıkmış hızla büyüyen yavru.
Sirke, bitin henüz yavşak olamamış yumurta hali.

Bu da resmi tanımı:
Çok küçük sarı renkte 2-5 mm boyunda dış parazittir. Memelilerin ve insanların vücudunda kanlarını günde 2-3 kez emerek yaşarlar. Erişkinler uzun süre gıdasız yaşayabilir. Baş, vücut ve kasık biti şeklinde çeşidi vardır. Saç ve çamaşırlara yumurtasını (sirkesini) kuvvetlice yapıştırır. Kasık biti kasık arasında deri içine girip yerleşir.Yaşanılan ortamdaki eşya ve kişinin şahsi eşyası ile de yayılırlar. Ev içi ve okul gibi toplu yaşama alanları da kolay bit yayılma yerleridir.

Ve de kendileri: