DEMEK Kİ, NEYMİŞ?

"O.... ÇOCUKLARI"



Bugün Fatih Özgüven'in yazısını okuyunca jetonum düştü.
Süreyya Sırrı Önder'in yazıp yönettiği "Beynelminel"i çok beğenmiştim. "O... Çocukları"nın senaryosunu yazdığını, başka bir proje ile çakıştığı için yönetemediğini okumuştum.
Hal böyle olunca, filmi ilk günden hemen görmek istedim.
Tamam, film başladı da yolunda olmayan bir şeyler var. Yönetmenin tarzına alışamadım zahir dedim önce, ııh değil. Oyuncular iyi, ellerinden geleni yapmışlar; yine bir oturmamışlık var. Bir ara, müziğe kulağım takıldı; gerekli gereksiz araya giriyor, Kıraç -ki, kendisini hiç sevmem- bangırdayan alakasız bir şeyler geveliyor.
Sonuçta, güzel bir konuyu nasıl bağlayacaklarını bilememekten mi, arada bir de töre cinayeti raytingi artırır diye mi, her neyse, filmi lezzetsiz bir sosa bulamış bırakmışlar.

Benim tadına varamadığım o sosun ne olduğunu, Fatih Özgüven söylüyor işte; Ertem Eğilmez filmi etkisi karıştırmışlar işin içine.
12 Eylül'den yara alanları anlatmaya başlayıp, arada bir İtalya'ya uzanıp, üstüne çocuk eğitiminin eğlenceli taraflarını ekleyip, az imkansız aşk sularına girip, töre cinayetine bulaşıp, hepsini birden mutlu sona bağlamaya kalkınca...
Eh, olmamış ne yazık ki.

Bu tecrübeden sonra, ben yine de S.S. Önder'in kendi yapacağı filmi bekliyorum. Umutluyum, ondan.


"HEP SENİ ARADIM" / "WICKER PARK"


Şimdii, bu film biraz farklı. "Ethernal Sunshine......"ın bile rekorunu kırmışlar. Çünkü, karşımızdaki 2004 yapımı bir film.
Çekilince gösterilen filmlere alıştık ya, bu garip bir durum.
Bu film çekildiğinde filmin oyuncuları (ne Josh Hartnett, ne Diane Kruger) bugünkü kadar tanınmamışlardı. Aradan geçen zamandan sonra, geriden gelen filmlerini seyredince şimdiki yerlerini hakettiklerini anlıyorsunuz.

Konu hoş: Yolda görüp aşık olduğu bir kızı, tam mutluluk garanti iken, aniden kaybeden (kız ortadan kayboluyor) delikanlı, aradan zaman geçip hayatının dönüm noktasına geldiğinde, ona yeniden rastlarsa?
Yaa! Meraklandınız değil mi?
Anlatmayacağım.
Henüz oynuyor, seyretmek isteyen olabilir.
Şuradaki yazıyı okuyup daha ayrıntılı bilgi edinebilirsiniz.

"BOLEYN KIZI" / "OTHER BOLEYN GIRL"

Kızlar güzel, adam yakışıklı, tarihi film işte.
Sonra kıyafetler filan iyi.
Biraz (hatta birazdan fazla) entrika var, sürükleyici.
Hem Henry bizim Elizabeth'in babası imiş, yaa.

Evet, aynen öyle. Sade suya tirit bir anlatım ya bu, film için anlatılacak olanın hepsi bu kadar da, ondan. Zaten, bir süre önce TV'de dizisi de vardı. Eh işte, aynı hikaye.

Valla, yine başa döndüm; kızlar güzel, adam yakışıklı.

Benimki kadar sıkıcı olmayan bir film yazısı burada, tıklamanızı bekliyor.

Belki de en iyisi, filmin konusuna kaynak olan aynı isimli kitabı okumak. İnsanı daha uzun süre oyalayabilir hem, tuğla gibi insafsız.