MUSEO di CAPODİMONTE

Geldik son güne. Bu akşam dönüş uçağımız var.

Uçuş, gelişte olduğu gibi Bari havaalanından. Demek ki dört beş saatimiz Napoli-Bari arasında geçecek. Rehberimizin, erken yola çıkıp Bari yakınındaki ilginç iki yerleşimi görme önerisi, yorgunluk ve Napoli'ye zaman ayırmak gerekçeleriyle kabul görmedi. (Havaalanında konuştuğumuz başka bir turun yolcuları bu geziyi yapmış. Gidilen yerlerden biri Kapadokya'ya benziyormuş, diğerinde değişik bir taş cinsi ile başka hiçbir malzeme kullanılmadan yapılmış evler varmış.)

Bu durumda, öğlene kadar serbest zaman var.
Otobüse atlayıp, Capodimonte'ye gidiyoruz. Burası kocaman bir koru içinde yer alan eski bir saray.
Saray binası Ulusal Müze olarak kullanılıyor. Bahçesi ise, koşturan, gezen, dinlenen Napolililer için piknik alanı.

Müzenin bizim için ilginç tarafı Bellini, Botticelli, Caravaggio, Goya, Tiziano gibi ünlü ressamların eserlerini görmemiz oldu.
Sarayın bazı kabul salonları ve kütüphanesi oldukları gibi korunmuşlardı ve muhteşemdiler. Kullanılan malzeme, zarefet, renkler hepsi hayranlık uyandırıcı idi.
Fakat, galerilerde gezerken birara, bebek İsa, çarmıha gerilmiş İsa, çarmıhtan indirilen İsa, resimleri görmekten fenalık geldi. Çabuk çabuk yürüdük, geçtik.

Dönüşte, bir iki ufak hediyelik alışverişi yapıp, kaç gündür hayalini kurduğumuz "gerçek İtalyan usulü kahve içmek" eylemini gerçekleştirdik.
Otele yakın, tam yerel özellikteki bir pastane/kafede mis kokulu bir yudumluk acı kahvemizi içtik.
Kahve yanındaki minik çukulata ve üstüne içilen gazlı su lezzeti tamamladı.

Bir fikir vermesi için (görüntüsü ve sesi çok iyi olamayan) şu videoyu izlemenizi önerebilirim.
Evde yapılan kahve için çok daha küçük bir kahve pişirici yeterli oluyor.
Aşağıdaki gibi:



Sonrası, otobüse yerleşme, yola çıkma, etrafı seyrederek doğuya doğru yol alma, havaalanına ulaşma, birbuçuk saat check in kuyruğunda ağaç olma, uçak yolculuğu ve geceyarısından sonra İstanbul.

İşte, bütün hepsi bu.