MUTFAK SANATI

Geçende okuduğum bir gazetenin haftasonu ekinde Tepebaşı'nda Pera Müzesi yakınında bir Mutfak Sanatı Enstitüsü açıldığını, ders faaliyetinin yanısıra yemek yeme imkanının da olduğu anlatılıyordu.
Nasıl olur da, semtimizdeki bu gelişmeden benim haberim olmazdı?
Peki, semtimizde demekle abartıyorum, kabul. Yine de yürüme mesafesi, nedir ki?
Hemen internette hedef belirledim, hah tamam, anladım yerini. Bu haftanın öğlen yemeği yerlerinden birisi bulundu işte; ilk uygun zamanda.
Ne var ki, hafta yağmurla başladı, araya iş-güç girdi, geldik bugüne.
Bugün, özel. Sevgili bir blog arkadaşımla buluşacağız.
Haberleştik, ikimize de yakın ortak bir nokta belirleyelim derken, onun aklında olan yer ve benimki çakışıverdi: İstanbul Culinary Institute

Sanırım, kendisi de fikrini söyleyecek, ben bu seçimden çok memnun kaldım.
Tatlı sohbetimize eşlik eden yiyecekler hem değişik tatlar taşıyordu, hem özel yetiştirilmişti.
Özel yetiştirme konusu ciddi. Yukardaki linki tıkladığınızda bulacağınız bilgiler de gösterecek size, Enstitünün kurucuları çiftçilik de yapıyorlar. Saros'taki çiftlikten gelen ürünler hem lokantada pişen yemeklerde kullanılıyor, hem de reçel, turşu, sos şeklinde üretilip, lokanta girişinde satılıyor.

Bizi hayal kırıklığına uğratan bir kitap konusundaki eleştirel yaklaşımımızın denk düştüğü arkadaşımla, yemek seçimlerimiz de denk düştü ve bugünkü menüden sarı domates çorbası ve mevsim türlüsü seçtik.
(Oy Oy oyy! Çok şiirsel oldu bu anlatım. Yemek yazarı giysisini benimseyiverdim, hemen.)
Ooo! Ben size yemek kültüründen söz ediyorum, siz kimdir o, merakındasınız.
Yok işte! Daha fazla açıklama yapamayacağım.
Sadece şu kadarını söyleyeyim; biz, bi daha sefere tatlı, kahve türünde bir yöne yelken açacağız.





Yemek Kültürü yazarınız Ekmekcikiz, olay yerinden bildirdi.

.