Amerikalı izlenimci ressam James Abbott McNeill Whistler, bir seri resmine müzik eseri türlerinin adını vermiş, noktürnler, senfoniler, vs.
Amerikalı besteci piyanist George Gershwin, "Rhapsody in Blue" adlı eserini bestelerken, Whistlerin yukarıdaki iki eserinden etkilenmiş. Bu eserin ilk çalındığı gece Gershwin muazzam bir üne kavuşmuş.
Rapsody in Blue'yu bir-iki kez konserde dinlemişliğim vardır. Onun dışında banttan dinlediğimde aşina olduğum yorum L. Bernstein'in çaldığıdır. Bakın burada bestecisinin yorumu var.
Derken efendim, bu çarpıcı müziği, Borusan Filarmoni konserinde Fazıl Say'ın yorumuyla dinledim. Off, müthişti!
Fazıl Say, bis olarak, yine Gershwin'in "Porgy and Bess" operasından muhteşem balad Summertime'ı yorumladı. Belki bin defa Summertime dinlemişimdir; sözsüz olmasına rağmen bu kadar etkileyici olan başka bir yorumu bir kez daha denk düşüp dinleyebileceğimi sanmıyorum.
Virtüöz kime denir, bir sanat eserinin yorumu onun etkisini nasıl artırır, sanırım anladım.
.
Fazıl Say'ın Gershwin albümü benim için hiç eskimeyen zaman zaman hatırlayıp da tekrar tekrar bıkmadan dinlediğim bir albüm. Virtüöz konusundaki düşüncenize tamamen katılıyorum. Bu güzel albümü yeniden hatırlattığınız için teşekkürler:)
YanıtlaSilMeraklı Kediciğim,
YanıtlaSilAlbümü biliyorum, yine de konser performansının bazı sanatçılarda temiz bir kayıttan çok daha etkileyici olduğunu düşünüyorum.
Fazıl Say'ın yazdıkları, tartışmaları bir yana müzisyenliği ve üreticiliği son derecede etkileyici.
:)