Kardeşim üniversitedeyken seramik dersi de almıştı. Öyle başarılı olmuştu ki, bir kaç parça çalışmasını Gorbon-Işıl satın almıştı, üretip satmak için. Evimde kardeşimin eseri iki parça seramik çanak durur hâlâ.
Bu kısmını kardeşim duymasın da, başlangıçta masanın üzerinde dururlardı, sonraları sevdiğim çiçek saksılarına altlık oldular.
Bizim evin seramik sanatçısı ve o dersi birlikte aldığı iki arkadaşı, son sene ardarda emekli oldular. Şimdilerde, haftada bir sanat dersi alıyorlar, ya da sergi, galeri geziyorlar.
Dün gittikleri bir galeride seramik sergisi gezip, geçmişi yadederken karşılarına kim çıkmış dersiniz? Onlara seramik dersi veren hocaları!
Hani deniyor ya, bazı şeyleri kendimize çekiyoruz; üç eski seramikçi biraraya gelince, hocaları da bulmuş onları, işte!
Aradan onca zaman geçmesine rağmen üçünü de tanımış, uzun uzun sohbet etmişler.
Hocaları -haklı olarak- bu yaşta ne emekliliği diye çatmış bizim kızlara.
Onlar da eminim, "eh işte, uygun bir iş bulursak şöyle yarım zamanlı filan çalışırız da, çok yorulduk çalışma hayatında" filan demişlerdir. Ki, haklılar aslında, hepsinin de yoğun çalışılan finans sektöründe hırpalayıcı iş hayatları oldu.
Kardeşim bunları anlatınca, dedim ki, "ben de hafta sonu seramik yapıciim, şekerim!"
Bizimki "hadi bakalım, kolay değildir ama" dedi.
Gerçi ekmek yoğurmaktan bilirmişim hamur yoğurmayı ama, bir de şekil vermesi varmış, hiç de kolay değilmiş.
"Bakalım" dedim, becerip beceremeyeceğimi göreceğiz.
*Yukardaki gerçek bir seramik eseri!
Sanatçı Alev Ebuzziya'nın.
.
Kuzenim seramik sanatçısı. Çok keyifliydi onu izlemek. İzlemek bu kadar keyifli ise yapmak ne kadar keyiflidir diye düşünmüş ve ders almak istemiştim ama zaman, şartlar elvermedi. Bir daha mı düşünsem şu ara dedim yazını okuyunca :)
YanıtlaSilBitirince mutlaka paylaş bizimle, merak ettim ellerinden çıkacak olan eseri :)
YanıtlaSilBen gitmistim uzunca bir muddet seramik kursuna. Muthis keyif alirdim derslerden. Siz de mutlaka seveceksiniz. Hem yapamayacak ne var ki, kuzum? Gayet de guzel yaparsiniz, eminim.
YanıtlaSilbenim de hep imrendiğim bir uğraşı şu seramik. hatta öyle hissediyorum ki gün gelip seramikle yollarımız kesişecek, ne zaman bilemiyorum, ama hissediyorum. sen şimdi "ben de hafta sonu seramik yapıciim, şekerim!" diyince de imrendim. dur bakalım benim sıram ne zaman gelecek, haber ederim şekerim!:)
YanıtlaSilBeceremeyeceğini hiç düşünmüyorum. Birkaç hafta sonra esrlerini buradan yayınlama ihtimalin çok yüksek:)
YanıtlaSilKediciğim,
YanıtlaSilBu kadar yakınında bir sanatçı varsa, değerlendir bu fırsatı bence. :)
Buğday Tanesi hoşgeldiniz! :)
YanıtlaSilBakalım ne çıkacak, ben de merak ediyorum, olur gösterim.
:)
Pembeciğim,
YanıtlaSilBilmiyorum, beceriklilik sanat eseri olunca yaratıcılık da istiyor.
Şu eserlerini bir ara görsem diyorum...
:))
Müziciğim,
YanıtlaSilHer şey bir yana, eğer bu yazı ve hafta sonu çalışması sayesinde bir kaç dostun içindeki ateşi körüklemiş olursam, ne mutlu bana!
:))
Ebrucuğum,
YanıtlaSilBöyle eser filan deyince, kendimi "peh peh!" pek önemli hissettim.
Sağol sen!
:))
Füreya ve Alev Ebuzziya...seramiğe onlarla aşık oldum ama hala platonik takılıyorum:)benim harcım değil sana kolay gelsin...
YanıtlaSilPınarpare hoşgeldiniz! :)
YanıtlaSilOnlarınki sanat ve onlar sanatçı!
Bizim heves ettiğimiz el becerisi varsa, oyalanmak için.
Dahası benim için haddimi bilmezlik olur: :))