Galata daha büyük bir alanı tanımlar, eski zamanlara bakarsak adeta küçük bir devleti bankeriyle, taciriyle... Kuledibi ise, Galata kulesini yakınlığı nedeniyle göremediğiniz ya da kafanızı havaya diktiğinizde ancak görebildiğiniz bir kaç sokağı...
Yakın zamanda Kuledibi yeniden popüler olana dek, yalnızca taa Karaköy'e dek uzanan Yüksek Kaldırım gelip geçeni olan bir sokaktı. Sokağın yukarısında müzik aleti satan mağazalar ve eskiden plakçılar vardı, şimdi CD satıyorlar. Yine de arayan plak bulur belki.
Fotoğraf* Arif Aşçı'nın.
Sanatçı Kuledibi'nde yaşıyor. İstanbul'un kuşlarını kedilerini fotoğraflıyor. Büyük projelerinden birisi İpek Yolu idi.
Burada Eczacıbaşı Sanal Müzesi'ndeki fotoğraflarını görebilirsiniz.
Size göstermek istediğim, Kuledibi'nde bir duvar vardı.
Duvarın öyküsünü yaz başında arkadaşım anlatmıştı, yarı yıkık haldeki duvarı gösterirken.
Kuledibi'ndeki o sokakta oturan felçli bir çocuk varmış, denizi görmek istermiş ama yerinden bile kalkamazmış, öylesine yatağa bağlıymış. Sonra bir ressam çocuğun evinin karşısındaki duvara bir deniz manzarası resmi yapmış, çocuk yattığı yerden deniz görür olmuş.
Dün Kuledibi'nde dolaşırken, kardeşime duvarın öyküsünü anlattım ve göstermek istedim. Sokağı buldum, duvar artık yarı yıkık değildi; yoktu!
Duvarın Arif Aşçı tarafından çekilmiş bir fotoğrafını bulacağımı umuyordum, ne yazık bulamadım.
Bilmiyorum, hikayeyi anlatan arkadaşım duvarın fotoğrafını çekmiş miydi?
Kuledibi'ndeki yıkılmış duvarın hüznüyle ayrılmayayım sizden.
Yukarıdaki fotoğraf* yine Arif Aşçı'nın.
Bu defa Galata değil de köprüsünün bir kısmı ve onun gördüğü kadrajdaki.
Olağanüstü değil mi?
*Fotoğraflara tıklayın, yakından bakın!
.
Sevgili ekmekçikız sen olmalısın hayatımızda, iki hayranın seni takip ediyoruz..
YanıtlaSilBilgi için teşekkürler ve fotoğraflar harika..
bi de kulenin tam karşısında anemon otel çok güzel:D
YanıtlaSilorası garip bir yer, çok güzel bir enerjisi var. camiler, kiliseler, sinagoglar, her çeşit insan...
Arseliceciğim,
YanıtlaSilBu yorumu yazan birinci hayranımı biliyorum da, ikincisi kim kuzum?
;)
Şak bir yana mahcup oldum, inan.
Sevgiler.
:))
Gugukcuğum, evet!
YanıtlaSilAnemon otel ve manzarası güzel. Sonra bir de Konak pastanesinin manzarası var, Galata Kulesine elini uzatsan dokunacak gibi olup, aynı manzarada çay keyfi yapabiliyorsunuz.
Gel sen en iyisi, bir Kuledibi turu yapalım.
:))
kuledibinde bir de kiva diye antakya yemekleri yapan bir yer var, pisboğaz bilogçunuz olarak haber vermek isterim :) biraz çiya tadında bi yer, daha hesaplı, bir de o kadar çeşit yok. lakin mevcutlar gayet güzel, keledoş, taze sarmısaklı adını hatırlayamadığım bir yemek, oruk, çeşit çeşit dolmalar. bi de çok geniş, ferah bir mekan, duvarlarda selçuklu dönemi minyatürlerinden büyütülmüş figürler var.
YanıtlaSilahhh be ekmekci kız kalbimden vurdun şimdi beni....bigün....neden olmasın?
YanıtlaSilNeocuğum,
YanıtlaSilÇok yaşa sen!:))
Kiva Han'ı ne güzel anlatmışsın.
Ben konunun Kuledibi duvarı kısmıyla ilgilendiğim için o kısmı es geçmişştim, eksiğimi tamamladın.
Teşekkürler.
İmza:
İkinci derecede pisboğaz bilogcu Ekmekcikız!
Guguk'um tabii ki!
YanıtlaSilNeden olmasın?
:))
İstanbulu bile sevdirdin ya bana. özler hale bile geldim.
YanıtlaSil:)
YanıtlaSilçok güzel... son iki yıldır hayranıyım kuledibinin. haftada bir gitmesem, yürümesem yokuşundan, dibindeki kahvede bi rezil çay içmesem içime bir hüzün çöküyor. fotoğrafı bulursanız paylaşın lütfen.
tüm fotoğraflar harika, gerçekten harika...
En sevdigim yerlerden biridir! Dunyada!!!! Ben bir de oralarda atolyeleri cok severim. Calisanlari, pisligi, makine yagini ve kokusunu.
YanıtlaSilBu anlattigin hikaye O'Henry hikayesi gibi. ;o)
www.elifsavas.com/blog
Ebrucuğum,
YanıtlaSilİstanbul'u sevdirmek kısmını anladım da, özler hale bile gelmek kısmında bir kahkaha attım, inan!
Ne güzel, ne güzel...
:))
Fatmacığım,
YanıtlaSilSen de Kuledibi'ni sevenlerdensin, ne hoş! :))
O sokaklarda dolaşmak, iki kıvrım arasında kaybolmak, kendini başka bir ülkede hissetmek olağanüstü.
Var ya, bu İstanbul bu nedenle tanımlanamaz bir şehir, bu nedenle özel işte.
Fotoğrafı bulursam, ya da bir yerden çıkagelirse, öyle güzel olacak ki!
:))
Elifciğim,
YanıtlaSilÖzlemiştim seni, çook! Merhaba! :))
Seninle Yüksek Kladırımın başında şöyle bir dolanmıştık, hatırladın mı? Anatol'e küçük gitar arıyordun, hani.
Yazın bu defa uzun bir Kuledibi sefası yapalım. :)
Hikaye çok hoş, küçük, dokunaklı; kesinlikle haklısın, O. Henry öyküsü gibi.