EBEGÜMECİ

Anlatacak çok şey var, unutmasam da sonra birara anlatsam. Ne var ki vakit yok, hiç olmasını istemediğim şey oldu ve tüm hareketli işler birbirine karıştı. Evdeki tamiratlardan sonra büronun badanası diye başlayıp tadilata dönüşen işler bir yandan, kızımın ve oğlumun yaklaşan sınavlarının dersane vs. takipleri diğer yandan, koşturmaktan tıknefes oldum.
Tam bu noktada kendime gülüyorum, hiç olmasını istemediğim derken. Gel de çekim yasası çekim yasası deyip duranları anma. Haklılar, kesinlikle haklılar!
İsterseniz keçinin sakındığı ot gözünün önünde bitermiş deyin, sonuç aynı. Bir iş olacaksa bitecekse, sen istediğin kadar kaç et, saklan, tam da en olmamasını istediğin zamanda kucağında buluveriyorsun.

Şimdi, şu yukarıda tek kök duran çiçek açmış ebegümeci ile ilgili kaynak araştırıp, şöyle sulu sulu ekşili pirinçli ebegümeci yemeğinin ne de lezzetli olacağından dem vurmak yerine, bunları yaz sen... Olacak iş mi?
Hiç değilse, size o tek kök ebegümeci çok kök birarada ne hoş bir güzellik oluyor, onu göstereyim.

Bir arkadaşım Leipzig'e gitti, Mahler senfonileri festivaline.
Hayatta ne hoş keyifler var yahu, diyerek haset ederek anlatacaklarını dinlemek bile nasip olmadı bu hay huyda. Mahler'den "Venedik'te Ölüm"e geçip 5. senfoninin filmde çalınan adagiettosunu da anlatırdı belki.
Neyse!
Buyrun, buradan dinleyin.



.