"Taksim'e yakınım, meydanı görüyorum."
Hah, tamam! Doğru yerdesin, çok yakınsın şimdi yanına geliyorum.
"Nasıl tanıyacaksın, beni?"
Tanırım seni, merak etme. Konsolosluğun önünde senden başka kimse var mı?
"Hayır sadece ben."
Tamam, kapatıyorum geldim bile!
"Merhaba!"
Merhaba!
2006 Kasım'ında blog yazmaya başlamadan nerdeyse altı ay öncesinden beri blogları heyecanla izliyordum. Kimi yemek anlatıyordu, kimi dünya yolculuğunu, kimi görmek istediğim uzak diyarlarda yaşıyordu, kiminin sinema yazıları, kiminin öğrendiklerinden aktardıkları ve tümüyle blog dünyası merak uyandırıcıydı.
Yazılanları her seferinde iç geçirerek okuyordum, sonunda yazmaya başladım. Başka başka onlarca blog okuyor, yorumlar yazıyordum.
Derken sanal dünya ete kemiğe döndü, yazıları yazanların birkaçının gerçek hayattaki kimlikleriyle tanıştım.
Dün, *yukardaki konuşma sonunda, yine şahane bir tanışma yaşadım!
Bir süredir birbirimizi görmek istiyor, ancak farklı kıtalarda bulunmak sebebiyle bunu gerçekleştiremiyorduk. Bu defa başardık! New York Muhtarı 'nın dediği gibi "kan çekti!" Birbirimizi önce yazdıklarımız, fotoğrafladıklarımız, sevdiklerimizle tanıdık, dünden beri o tanışıklık gerçek dünyadaki varoluşlarımızla örtüştü.
Ben hayatı bu kadar ciddiye alan, ama bunu abartmayan, trajedileri, dramları olduğu kadar kahkahaları da yaşamın birer parçası kabul eden, mücadeleci, akıllı, hassas bir insanın hayatta var olduğunu bilmekten, çok mutluyum.
Muhtarcığım, gelecek buluşmamız İstanbul'da mı olur, New York'ta mı, yoksa birlikte yapacağımız bir seyahatte mi onu zaman gösterecek, bilmiyorum. Bildiğim o kısacık sohbet bana yetmedi, bize şöyle bol bir vakit lazım!
Yazıyı yayınladıktan sonra, geçen sonbaharda bayılarak izlediğim New York'ta sonbahar fotoğraflarından birini ekleseydim keşke diye hayıflanıyordum ki, hayıflanmayı bırakıp ekleyiverdim.
.
Ekmekçim sayende öyle güzel insanlar tanıyorum ki. Sayfasındaki fotograflar beni benden alıyordu New York Muhtarı'nın:)
YanıtlaSilmemnuniyetin buralara kadar yansıyor. Ne hoşsunuz.
negzel, negzel! çok şanslısınız. ama asıl şanslı olan, muhtar :)
YanıtlaSilbir dahaki buluşma kesinlikle istanbul'da olmayacak, falınıza baktım çavdar teyzem. üstelik 2012 falınızda da var, onu okudunuz mu bilmem.
Ebrucuğum,
YanıtlaSilBirbirimizin izledikleri, hem bizi biz yapıyor, hem bizi çoğaltıyor.
Böyle bir keyfe aracı olmak çok güzel! :)
Abiciğim,
YanıtlaSilAğzınızdan bal damlıyor! :))
Falım mı, nerde o?
2012 burcumu çok eğlenerek okudum geçen hafta ve tımbıra reblog ettimdi. Haklısınız, gezme denince akan sular duruyor ve sahiden yok maddi imkanların var hale geçmesi bir piyangoya bakıyor. :)
Merhaba,
YanıtlaSilBir kac gundur yogunluktan internete giremiyordum simdi yazilarina bakarken bu tam bir surpriz oldu.. Cok ama cok tesekkur ederim.
Bu tanisma aslinda daha once tanismisiz ve tekrar gorusmusuz hissini verdi bana. Bilmiyorum sen de ayni etkiyi yapti mi.. Sanirip yazdiklarin, paylasimlarin sayesinde seni tanimis hissine kapilmistim zaten. Ben ce tanismak icin gec bile kalmisiz. Insallah NY seferinde bunu pekistiririz.
Cok keyif aldim kisa sohbetimizden.. Bir kez degil, bin kez daha tesekkurler, emrivaki gibi olan davetimi kirmayip geldigin icin.
Gunesli NY'tan selamlar.
Dido
Muhtarcığım,
YanıtlaSilBen teşekkür ederim, onca koşturmalı ve kısa süreli ziyaretin içinde beni aradığın ve görüşebildiğimiz için.
Tüm söylediklerine aynen katılıyorum ve diliyorum "Allah söyletmiş olsun!" bir daha sefere NY'da görüşelim. :))