Çarşamba, Şubat 08, 2012
Ölüm Döşeğindeki Beş Temel Pişmanlık
Bronnie Ware, kanser hastalarına terminal dönemde multidisipliner bakım (palyatif bakım) sağlayan bir kişi. Yıllarca bu konuda çalışmış. Bu iş, onun hayatını ve asıl önemlisi hayata bakışını tamamen değiştirmiş.
Sonra bir blog açmış "Inspiration and Chai"
Burada, insanların ölüm döşeğinde geçmişe bakıp hayatlarıyla ilgili olarak yaşadıkları iç çekmeleri, pişmanlıkları derlemiş. Ardından bu pişmanlıkların en yaygın olanları üzerine bir kitap yazmış.
En yaygın pişmanlıklar neler mi?
"Keşke başkalarının benden beklediği hayatı sürmek yerine düşlerimi gerçekleştirme cesaretim olsaydı."
"Keşke bu kadar çok çalışmasaydım."
"Keşke duygularımı dile getirmeye cesaretim olsaydı."
"Keşke arkadaşlarımla ilişkimi sürdürseydim."
"Keşke kendime daha çok mutlu olmak için izin verseydim."
Ware diyor ki, "mutluluk aslında bir seçimdir ve insanlar bunu ölüm anı gelene dek fark etmiyorlar, hayat sizin, seçim de sizin. Dürüstçe, akıllıca, bilinçli olarak seçin. Mutluluğu seçin!"
Tam bu noktada, çok önemli gördüğüm bir şeyi belirtmeliyim; insanların mutluluğu seçme bilincinden önce, hayatta seçim yapma haklarının olması gerektiği unutulmamalı.
Ne yazık ki, çoğu insan henüz o noktaya bile erişmemiş durumda.
.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
aaa, ben de yazacaktım bunu, geçen bi yerde okudum, sanırım gazetede.
YanıtlaSilson söyledikleriniz işin asıl canalıcı noktası bana kalırsa, çavdar teyzem :)
Hafif Abiciğim,
YanıtlaSilBilirsiniz ben sonuna kadar mutluluk seçimi yapmış olmayı savunurum.
Diğer yandan düşünüyorum da, bazı insanlar o kadar zor koşullarda yaşama savaşı veriyorlar ki, seçme hakları olsaydı eminim mutluluğu seçerlerdi.
:(
Son cümleler için "aynen" demek istiyorum.............
YanıtlaSilKeske, o son noktada keskelerimiz olmasa....
YanıtlaSilgazetede okuduğumda kitabını da okuyayım demiştim ama sonra fikri bile unuttum :(
YanıtlaSilson paragraftaki mesaj nefiss.katılmamak elde değil.
sevgiler...
Sevgili Deja Vu,
YanıtlaSilBelki, yine de o kadar umutsuz olmamalı, insanlara kendilerini değiştirme iradesine sahip olabileceklerini onlara hatırlatmalı, en azından.
Münster hoşgeldiniz! :)
YanıtlaSilBu yazdığınız cümleyi düşünmek, söylemek, insanların keşke dememesi için, başlangıçta en önemli adımlar sanırım.
Okuryazar Naneşekeri hoşgeldiniz! :)
YanıtlaSilKitap Türkçe'ye çevrildi mi bilmiyorum, bu bilgiye ben internetten biraz da tesadüfen ulaştım. Çevrilmeli bence.