Yavru kuzularla* haberleşebilmemin, onlara bilgi verebilmemin ve durumları hakkında** bilgi sahibi olabilmemin nerdeyse yegâne yolu onlara kısa mesaj atmak***!
Başlangıçta acele haberleşmek gerektiğinde, telefonu elime alıp numaralarını çeviriyordum. Sonra da açılmayan telefon elimde merak, sinir, heyecan krizleri geçiriyordum.
Sonra bir gün, tüm gençler gibi benimkilerin de telefonlarını sessizde tuttuklarını, o nedenle telefonu duymadıklarını anladım. Oysa arkadaşlarından mesaj var mı, bbm de ne yazılmış, twitterda mavra var mı, facebook ne alemde diye sık sık telefonlarını kontrol ediyorlardı.
Şimdi ben de onlara mesaj atıyorum ve böylece kendimi görünür kıldım artık!
İki gündür şunlar var cep telefonu mesaj kutusunda:
"anniş ben geldim eve"
hoşgelmişsin yavrum, buzlukta simit var, ısıtıp ye.
"o sinek evde midir, anne"
hangi sinek?
"hani dün akşam gezen koca şey"
yavrum çıkmıştır, çıkmadıysa da aç pencereyi gider, o.
"süper bi sinek avcısıyım, tek kanadından tutup attım dışarı"
bravvo!
"anne, ölmüş müdür o şimdi? yazık yaa!"
"yola 12 de çıkıyormuşuz annecim"
peki yavrum, kar çok mu orada?
"dağdayız anne, tabii ki çok"
:-) aman şaşkın onu mu sordum? çok yağıyor mu yani, istanbula yine yağıyor da
"yok ya aksi gibi biraz güneş var, ama yola çıkacağız diye kayağa çıkamıyoruz"
iyi yolculuklar canım
Dip notlar için bakınız:
* anne yahu, bu ne demek şimdi? ne yavrusu ne kuzusu?
**okuldan çıktılar mı, eve geliyorlar mı, yemeğe ne istiyorlar, ödev var mı?...
***atmak da nedir, dilimize yerleşti işte! uzaya göndermek gibi bişey olmalı.
.
Çoookk tatlısınızzzzz:):):)
YanıtlaSilailecek şekersiniz
YanıtlaSilDeja Vu,
YanıtlaSilBu mesaj işi eğlenceli, bazen kendimi kaptırıp, arkadaşlarla da mesajlaşıp duruyorum.
:))
Gugukcuğum,
YanıtlaSilUmarım, çocuklar da senin gibi düşünürler, aile sırlarını ifşa ettiğim için pek şeker bulmayabilirler! :))