Perşembe, Eylül 16, 2021

Bir Yolculuk Gününden

 Bu sabah, günlerdir heyecanlı bir akışta olan konumuz için 6'da uyandık ve hedeflediğimiz zamanı on dakika kadar geçerek evden çıktık. 

Sabiha Gökçen Havalanına ulaştığımızda, giriş kapısı önünde uzanan kuyruğu gördüğümde, "eyvah" dedim, "geç kaldık". Meğerse kuyruk HES kodu gösterme kuyruğuymuş ve çabuk ilerledi. 
İçeride güvenlikten geçtikten sonra, kızım yurt dışı çıkış pulu alırken ben onun yerine check-in kuyruğuna girmeye seyirttim. Az sonra kızım geldi, kuyrukta yerini aldı, onun ardından abisi arabayı otoparka bırakmış olarak geldi, bize ve kuyruğa katıldı. 
Önden fazla bagaj hakkı almış olmak iyi olmuş, normalin 1,4 kg üzerindeki ağırlıkla konuyu kapattık. Büyük bavulun yanındaki sırt çantası, şekilsiz bagaj olarak nitelendirilip kontuar önündeki kırmızı treylere konuldu. Yürüyen bantta bavul giderken, sırt çantasının orada öylece durması beni huylandırdı. Gidip görevli memura "bu çanta buradan alınacak değil mi, eminsiniz değil mi? " diye sıralanan darlama soruları sordum. Oğlum güldü halime, "anne kaç kere sırt çantam bu yöntemle gitti, merak etme".

 Havaalanında sabah kahvaltısı niyetine bir şeyler atıştırırız diye düşünmüştüm, ancak, uçuş vakti yaklaştığı için bu düşünceyi eyleme dökemedik. 
Kızımla pasaport kuyruğunun önünde vedalaştık. "Güle güle yavrum" diyerek çiçeğime sarıldığım anda günlerdir pınarlarında sakin sakin bekleyen gözyaşlarım akmaya başladı. Ben ağlayınca kızım ağladı, kardeşi ağlayınca abisi de ağladı. Neyse, bir iki dakika içinde kendimizi teskin etmeyi başardık ve kızımın kuyruğa girmesini, kontrol noktasına ilerlemesini izledik, el salladık.
"İçerideki güvenlik aramasını da geçtim, şimdi kapıya gidiyorum, uçak vaktinde" konuşmasını yapıp içimiz rahatlamış olarak havaalanından ayrıldık.

Kardeşim yolcumuzun uçuş numarasını istedi, kendi kızından talimli olduğu için yeğeninin uçuşunu da takip etti ve kızımın "indik anne" mesajıyla eş zamanlı olarak "indiler" yazdı.
Hem Allah kavuştursun demek, hem de kızımız indi salimen demek için çiçeğimin babasını aradım ve bir fasıl da onunla konuşmaya çalışırken ağladım.  Babası dedi ki, "bu sefer ben de daha çok etkilendim". Herhalde, pandemi nedeniyle hemen istediğimizde gidemezsek endişesiyle bu kadar duygusal oldum(k) diye düşünüyorum.

Kızımın yeni üniversitesi KU Leuven. 
ODTÜ'den, oradaki koca kampüsten sonra küçük bir şehirde geçmişi çok eskiye dayanan  köklü bir üniversitenin öğrencisi olmayı tecrübe edeceği için heyecanlı.
Onun heyecanına katılırken, benim bir başka heyecanım var. Yıllar önce bloglarımız aracılığıyla tanıştığımız çok sevgili arkadaşım Komplekssiz Elektra'nın oğlu da  tesadüfen aynı üniversitede master programına başlıyor, Leuven'de. 
Aynı senenin çocukları onlar, hayatlarında birbirlerini hiç görmeden bambaşka okullarda okudular, üniversiteleri farklıydı, dönüp dolaşıp aynı üniversitenin farklı programlarında okumak üzere  aynı sene Leuven'i seçtiler, kabul aldılar ve bugün tanıştılar. 
Hayat ve tesadüfleri ne güzel değil mi? 



Bu sabah, pasaport kontrolünden geçmek üzereyken kendisini uğurlayanlara elini sallayan kızına bakan anne ve onların bu halini yakalayan oğul.
Bulun bakalım, el sallayan nerede?

24 yorum:

  1. Güle güle gitsin kızınız. Güzel bir tesadüf olmuş. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten güzel tesadüf oldu; annelerden sonra çocuklar da arkadaş oldu. :)

      Sil
  2. Gözümü pörtlettimse de göremedim ama sen anne olarak gördün mutlaka. Güle güle gitsin çiçek kız ve çok mutlu olsun. Seni de Allah kavuştursun, her hasret böyle olsun diyelim. Sarıldım say...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aa Şule'nin yorumunu okuyunca tekrar açtım fotoyu, bu defa gördüm valla :)

      Sil
    2. "Ben anne olarak gördüm"ün ilerisine geçtim Leylakcığım; yengeç gibi yan yan giderek olmadık bir açık kapıya yanaştım, neredeyse pasaportsuz bir şekilde pasaport kontrolünden geçecektim. :))
      Sağol güzel dileklerin için. :)

      İlk bakoşta görmemek gayet doğal, çünkü, zaten kocaman maskeler hepimizi görünmez kılıyor. Neyse ki, bizim çocukların boyları uzun da yukarılara doğru kalmış, sallanan bir el görünce, tamam odur diyebiliyorum. :))

      Sil
  3. Ayy ne güzel anlatmışsın uğurlamayı. Yeni bir ülke yeni bir okul başarısı daim olsun. ben de Kompleksiz Elektra bloğunu yıllar öncesinden keşfetmiş ve hala onu anan biri olarak (hiç tanışmasam bile yüz yüze instagramda da bulunca eski bir dostumu görmüş kadar sevindiğim biridir kendisi)çocuklarınızın aynı üniversitede aynı dönem gitmeleri tanışmaları vay be dedim bana göre tesadüf yoktur seçimlerimizin sonucu yollar açılır kapılar açılır bize. Sevinçle geri dönsün sağlıkla bol hikayeyle inşallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kelebekciğim,
      Güzel dileklerin için çok teşekkür ederim. :)
      Tesadüf değil de, açılan yol da kabulüm; gerçekten biz blog yazdığımız için, çocuklar eğitimlerini başarılı sürdürdükleri için bir noktada buluştular. :)
      Bu arada, Şule ile zaman zaman Elektra'ya "yazsana yazsana" diyoruz ama henüz bize kulak astığı yok. Bakalım artık. :)

      Sil
  4. Allah kavuştursun. Güle güle gitsin ben de oğlumu askere uğurlarken böyle kötü olmuştum. O gün geldi aklıma hüzünlendim. Annelik zor iş. Hülya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Hülya,
      Ben de oğlumu askere uğurladığımda hüzünlendim evet. Neyse ki, bizimki kısa dönem yaptı, hasret kısa sürdü.
      Kızım beş senedir ayrı şehirdeydi, üniversite eğitimi için. Bu defa daha uzak olması etkiledi sanırım.

      Sil
  5. ben de olsam yanınızda ben de ağlardım kesin :) böyle durumlarda gözyaşları akmaya hep hazır!!

    su gibi gitsin gelsin çiçekkız, çok mutlu olsun, çok güzel insanlarla tanışsın, çok başarılı olsun, çok yerler gezsin ve de tabii ki çok sağlıklı olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında ben böyle durumlarda pek ağlamazdım, o nedenle çiçeğim de şaşırdı biraz.
      Evet, sen de olsan hep beraber sulardık ortamı. :))

      Sil
  6. bu arada el sallayan ince uzun çiçeği gördüm tabii ki :)

    YanıtlaSil
  7. Güle güle gitsin, şansı bol olsun.Harika bir duygu olmalı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz Dadasu :)
      İyi dileğiniz için teşekkür ederim. :)

      Sil
  8. Allah kavuştursun, sağlıkla, neşeyle geçsin bu dönem de.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Serpilciğim canım. :)
      Ne güzel dedin, önünde mutlu anımsayacağı bir dönem olsun. :)

      Sil
  9. Ne güzel bir ayrılık sebebi:) Kızınızın yolu açık olsun. Başarılar dilerim. Ve mutlu kavuşmalar, güzelliklere varan seyahatler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Sezer,
      Çok teşekkür ederim, siz oğlunuzun eğitiminden tecrübelisiniz biliyorum. Dileklerinize ben de katılıyorum. :)

      Sil
  10. Allah kavuştursun Sevgili Okul Arkadaşım, elbette çocuklar dibimizde olsun isteriz ama ne de gurur verici bir andır ebeveynleri için... Kariyer yolu hep açık olsun, o yol aldıkça siz keyiflenin, sonuçta siz için ne güzel de bir seyahat gerekçesi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel sözler için Sevgili Okul Arkadaşım. :)
      Aslında eskiden olsaydı, bir ay sonrası için biletim hazırdı. ;) Oysa şimdi ancak, ne olur ne olmaz hazırda olsun diye Biontech'leri ikilemek telaşındayız.

      Sil
  11. Allah kavuştursun, ne kadar güzel bu günlerini gördünüz. Ayrılmak çok zor olsa gerek. Kızım bu sene girecek üniiversite sınavına girecek. sonra ki yıllarda bizde ayrılığı yaşayacağz. şimdiden düşünüyorum, üzülüyorum da. ama blog arkadaşlarının bu tesadüfü ne kadar hoşmuş. bize de denk gelir inşlh

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. :) Gerçekten çocukların yetişkin insan olmalarını izlemek ve bu yoldaki her aşama heyecan ve hüzün duygularını bir arada yaşatıyor.
      Darısı sizin başınıza, tüm iyilikleriyle, hayırlısıyla. :)

      Sil

Hoşgeldiniz!