Yokuş aşağı kaptırmış giderken, bir şey olur; derin bir nefes almak gerekir.
O nefesi alınca anlarsın, beklediğin olmuş; ıhlamurlar çiçek açmış.
Rüzgâr denizden doğru hafif hafif esmekte, ıhlamur çiçeği kokusu genzini doldurmakta...
Bir başka Haziran'ın ıhlamur çiçekleri gelir aklına; minicik oğlun babasının omuzunda, uzanıp bir ıhlamur çiçeğini koklarken...
Çok daha eski bir Temmuz sonu gelir aklına, uzak bir ülkede, tek başına otobüs beklerken altında durduğun ağacın ıhlamur olduğunu anlamanın yağmurun yağmasıyla olduğu...
İskeleden eve doğru yürürken sokaklar boyunca yine duyarsın o kokuyu, "bizim mahallede ne çok ıhlamur varmış, ne güzel !".
Boğaz kenarındaki bir ev gelir aklına, çocukken yaz aylarında bahçesinde oynadığın.
İşte o bahçenin girişindeki ıhlamur ağacı sebeptir bunlara, her yaz başında o kokuyu aramana.
Fotoğraf buradan.
Teyzemin bahçesine yeni kaybettiğimiz eniştem dikmişti. Şimdi 3. kat balkonuna erişti. Daha dün teyzeme uğradığımda, gidip sarıldım ıhlamura!
YanıtlaSilIhlamurla limonun hikayesini bilir misin?
Özlemciğim,
YanıtlaSilEnişteni anmak için ne güzel bir vesile. Nur içinde yatsın.
Ihlamurla limonun hikayesi mi? Bilmem, anlatsan...
Okulun bahçesindeki ıhlamur gelir aklıma, bi naneden anlamayan duyarsız müstahdemin çiçeklerini toplamak için kırdığı dalları gelir. Kolum kırılmış gibi olmuştu sanki, oysa boş saatlerde altına oturur ıhlamur kokulu çaylar içerdik. Okulla ilgili hatırladığım en güzel şeylerden biri o ıhlamurdur, biri de öğretmenler odasının camından dallarını uzatan akasya ağacı...
YanıtlaSilLeylağım,
YanıtlaSilIhlamur ağacıyla ilgili bir başka vandalizm hikayesi duymuştum:
vaktin birinde parası çok, aklı kıt birileri "ıhlamur kokulu odun ateşi seyretmek" hevesiyle bir boy ıhlamur ağacını kestirmişler ve bunu büyük bir marifetmiş gibi anlatıyorlarmış.
Sen o odun ateşini kokusundan ne anlıyorsun, ey densiz!?
Bu sene akasyalar da çok çok çiçekler açtı. Güzeldi.
AHHH NE SEVERİM... KEŞKE BURDA OLSAYDI DA ALTINA SIĞINSAYDIM
YanıtlaSilIhlamur yetişemiyor mu sizin memlekette?
YanıtlaSilYaa! :((
hemen bir post hazırlıyorum çünkü yorumlarda kelime sınırlaması var Ekmekçim.
YanıtlaSilEyvallah Özlemaki.
YanıtlaSil:))
ekmekçim, sana ithafen!
YanıtlaSilhttp://ozlemaki.blogspot.com/2012/06/ihlamur-ve-limonun-hikayesi.html
taze taze =)
Teşekkürler...
YanıtlaSilÇok güzelmiş. :))
yarasın =)
YanıtlaSilEkmekçi kız,senin ve Özlemaki'nin öyküsü ile ıhlamur kokusunu hepimiz duyduk,içimize çektik,geçmiş yılların özlemi ve hatırlattıkları ile birlikte...Sevgilerimle...
YanıtlaSilne güzel, ne güzel...
YanıtlaSilZihin iste daldan dala bir kokuyla ucar gider:) Berlin'de linden strasse var Ihlamur caddesi adi gibi her yani ihkamu agaci dolu, Paris'te de cok vardir ama dogaya yabancilasan sehirlilerin aklina gelmez biraz toplamak! Turkiye'den ihlamur hikayesi cikaramadim seninkileri benimsiyorum:) sevgiler
YanıtlaSilevet, çiçek açtı ıhlamurlar.
YanıtlaSilçocukluğumda bu kokuyu bilmezdim fakat ne zaman ıhlamur kokusu duysam taa çocukluğuma kadar gidiyorum. sanırım, güzel şeyler insanı çocukluğuna götürüyor.
ekmekçikız, ıhlamur kokusunu çok çok seviyorum :) hele ki akşam evime yaklaşınca duymak çok sıcak çok tatlı...
sevgiler efendim :)
daha dün topladım çiçek açmış ıhlamurlardan okulun bahçesinden ve serdim odaya kokusu yayılıyor evin içine...
YanıtlaSilNergis Mevsimi hoşgeldiniz!:)
YanıtlaSilÖzlem'in hikayesi kokunun etkisini kuvvetlendirdi, değil mi?
Ne güzeldi. :)
Abiciğim,
YanıtlaSilHürmetler efendim...
:))
Besteciğim,
YanıtlaSilSen gbi bir doğa tutkununun sadece ağaçları değil, taşı, denizi de kokularıyla anımsadığını düşünüyorum.
Bilirsin, sizin oradaki sert denizlerin kokusu başkadır, Ege'nin kokusu başka...
Paris'te ıhlamur gördüğümü hatırlıyorum evet, ama kokusu kalmamış hafızamda.
:)
Fatmacığım,
YanıtlaSilIhlamur fotoğrafı ararken gördüm, Karadeniz'de de çok ıhlamur varmış. Sonra düşündüm, orada yeşilin o kadar çok çeşidi var ki, orada yaşadığım dönemde ıhlamuru farketmemiş olmalıyım.
Ya da o zaman algılarım daha sınırlıydı?
:)
Sevgili Kelebek,
YanıtlaSilBir oda dolusu ıhlamur ve kokusu...
Ohhh, cennet gibi!
:))
olur olmaz zamanlarda kulakların çınlarsa bu ara, "şule yine bir ıhlamur ağacı kokusunu içine çekip beni anmış olmalı" diyebilirsin. öyle oluyor, evet :)
YanıtlaSilCanım Şulem,
YanıtlaSilBiliyorum ki ben o çınlamaları...
:))
Çocukluğum ve okul bahçesi gelir aklıma :) okulumuzda koca bir ıhlamur ağacı vardı hüzünlendim şimdi :)
YanıtlaSilSlince,
YanıtlaSilÇocukluğunuzun anıları size hüzünden uzak anılar taşısın, dilerim.
Sevgiler.
:)