SAÇINDA GÜN IŞIĞI

Uzunca zamandır kitapları yavaş okuyorum. Sayfa sayısı 200'ü aşkın kitapları daha da yavaş okuyorum sanki. 

Bu defa, elime aldığım kitap kural haline gelen hız sayfa sayısı ters orantısının aksine, aktı gitti.

Anlatılan hikaye, olayların geçtiği coğrafyalar ilgimi çektiğinden midir,  siyasi olayların hayatlar üzerindeki etkileri bizim memlekette de pek çok kuşağı etkileyerek yaşanmış olduğundan mıdır -belki de tüm sebepler bir arada olduğundan- kitabı severek okudum.

Anlatının sinematografik özellikte oluşu, yazarın insanları ve olayları uzun tarifler ve karakter tahlilleriyle değil de kısa ve çarpıcı özelliklerini sakince ifade ederek anlatması, ayrıca hoşuma gitti.

Aşağıdaki satırları tıklarsanız, romanın konusu ve kitapla ilgili diğer bilgilere ulaşabilirsiniz.

"Saçında Gün Işığı'nda Lahiri, bizlere Hindistan'da büyüyen iki kardeş üzerinden, sonrasında ABD'ye uzanacak bir ailenin çok jenerasyonlu hikâyesini anlatıyor. Daha olgun ve akil diyebileceğimiz abi Subhash ve ondan sadece on beş ay küçük, kural tanımaz Udayan ile başlayan, nesillere yayılan bir hikâyeyi anlatmak istiyor bize; kendi doğduğu ve büyüdüğü coğrafyanın hikâyesini, Hindistan ve ABD'nin hikâyesini. Kitabın orijinal adı olan "The Lowland" [Ova, düzlük alan] ile, bir coğrafya öyküsü okuyacağımızın mesajını alıyor ve bunu hemen kitabın ilk sayfasında görüyoruz: "Bazı hayvanlar kurak mevsime dayanabilecek yumurtalarını bırakırlardı buraya. Bazı hayvanlarsa kendilerini çamura gömmek kaydıyla ölü taklidi yaparak hayatta kalır, yağmurun dönüşünü beklerdi."