2006'dan beri buradayım.
Yazdım, fotoğraf, müzik ekledim, paylaştım; içimdekini aktardım.
Bazen gizli saklı, bazen açık açık yazdım.
Okuyan okudu, anlayan anladı, anlam veremeyen dudak büktü.
Tarifler yazdım, hepsini tek tek denediğim.
Bir kardeş bloga aktardım sonra o tarifleri; ekmekcikızın sepeti'ne.
Sayesinde hayatın günlük akışı içinde karşılaşmak imkanı olamayacak dostlar tanıdım.
Gündelik hayat aktı, geçti.
Şu sıra eskisi kadar sık yazamasam da, arada buraya gelip eski sayfaları karıştırmayı, kimi kez şaşırmayı, kimi kez hüzünlenmeyi seviyorum.
Seviyorum seni Ekmekcikız!
Biz de seni seviyoruz Ekmekçimiz Kızımız, yazmasan bile dursun burada :)
YanıtlaSilEvet, çok seviliyorsun Ekmekçikız, blogunla nice yeni yaşlara.
YanıtlaSilEkmekçim ben de ben de çok seviyorum biliyorsun, çok özel, çok naif bir yer burası ve kıymetli...
YanıtlaSilLeylakcığım,
YanıtlaSilSevgimiz karşılıklı, sağol sen. :)
Ekmekcikız burada hep, bekliyor gelip okuyacak olanları.
Serpilciğim,
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. :)
O kadar düzenli ve devamlı bir okuyucusun ki, sen de blog yazsan da okusak diye düşünürüm, hep.
Sevdacığım,
YanıtlaSilBiliyorum, sağol. :)
Ayrıca zarif tanımlamaların için de teşekkür ederim.
o gün sekiz yaşında olanlar şimdi gençliğe adım atıyorlar...
YanıtlaSilben de seviyorum sizi çavdar teyzem!
Hafif Abiciğim,
YanıtlaSilO gün genç olanlar olgunlaşıyor, pek çok bekar evlendi, bir kaç evli boşandı, bir dolu bebek doğdu...
Bizleri hiç konu etmiyorum gördüğünüz gibi. :))
Çok teşekkür ederim, muhabbetimiz karşılıklı.
İyi ki açmışsın bu blogu. Seni tanımamak bu hayatta ne büyük eksiklik olurdu benim için. Hayat koşturmacası içinde eskisi kadar sık görüşemesek de bir üst sokağımda olduğunu bilmek bile ne büyük bir keyif bilemezsin. Çok seviyorum seni canım arkadaşım.
YanıtlaSilŞulem,
YanıtlaSilEvet iyi ki, iyi ki seni ve bizim "kızlar"ı tanımışım.
Muhabbetimiz karşılıklı ve özlemek de... :)