Bayramda, bayram yaptık, bu sene.
Arife günü kardeşimle birlikte kabristana gittik, babamın mezarını ziyaret ettik. Eskiden otobüs garajının kalabalığı ve keşmekeşi içindeydi kabristan. Zaman geçti ve şimdilerde parklar bahçeler içinde ve öyle huzurlu bir yer ki orası...
Birinci gün öğlen yemeğinde annemin evinde torun torba toplandık. Annem tas kebaplı pilav yaptı, sofralar kuruldu, yemekler yenildi.
Öğleden sonra kuzenim oğulları ve torunuyla annemi ziyarete geldi. Eskilerden, büyüklerden, babaannemizden konuştuk.
İkinci gün, ailemizin büyüğü dayımızı ziyarete gittik, bir bayram sofrası da orada kuruldu. Oradaki diğer ziyaretçiler de çoktandır görmediğimiz tanıdık ve akrabalar olunca yine sohbetin başköşesinde
nostalji oturdu.
Üçüncü gün, arkadaş ziyareti günüydü. Birkaç arkadaş toplanıp uzakça bir semtte ev alan arkadaşımızı ziyarete, hayırlı olsun demeye gittik. Semtin meşhur köftecisinde yemek yemek için yola çıktık çıkmasına da o kadar çok yeni ev yapılmış ve en son 5-6 sene önce gittiğim yerler öylesine değişmiş ki, yolumuzu bulana dek hayli zorlandık.
Dördüncü gün, kahvaltıda kızım ve ben bir arkadaşımla kızını ağırladık. Kahvaltı sonrası kahve eşliğinde sohbetler ettik ve bayramı ağız tadıyla bitirmiş olduk.
Darısı gelecek bayramların başına, sağlıkla, iyilikle...
İki hafta önce pazar bağbozumu gibiydi; yaz meyvelerinin sonu, sonbahar meyveleri başlıyor, turşuluk biberler salçalık domatesler dağ gibi yığılmış.
Benim payıma bir kilodan az -beş liralıkmış- çilek düştü, çocuklar yerse ne âlâ, yemezse reçel yaparım.
Bağbozumu olunca başka meyveler öne geçti, çileği yemeğe sıra gelmedi.
Meyveler kaderlerine rıza gösterdiler ve bir sabah iki küçük kavanoz reçel oldular.
İşte bu reçel(di).
Ekmekçim ne güzel olmuş bayram, bayram gibi olmuş. Uzun süredir biz böyle kutlayamıyoruz herkes bir yerlerde.
YanıtlaSilSevdacığım,
YanıtlaSilAynen dediğin gibi, bayram gibi bayram oldu. Bayramlar yaza geldikçe, zamanı tatil olarak değerlendirdik hep. O da güzel. :)