kaç zamandır yazamıyorum,
elim gitmiyor bir yandan oysa kaydetmek istiyorum hatırlamak istiyorum...
son yazdığımdan sonra yaşanan ne çok üzücü kamusal olay var, onları tarih yazıyor.
ben içimi dik tutmaya yakınımdakileri savunmaya çalışıyorum.
annemi dolandırdılar, canan efndgl krty usulü, telefonaşırı.
çok üzüldü, ben nasıl kandım, nasıl dedi durdu.
sonra ankara garındaki intihar saldırısı olunca, gencecik insanlar ölünce, torunlarıma kalacak diye bir kenara ayırdığı takıları için o kadar üzülmemeye karar verdi; mala gelsin, cana gelince bak nasıl acı...
endişeye kapılmak için birebir mesajlar dolaşıyor; dikkat edin bomba patlatabilirler, metroya binmeyin, şurada burada dolaşmayın.
yaşamayın mümkünse!
inadına yaşanacak, inadına var olunacak, inadına burada olunacak.
crestet imiş bu fotoğraftaki yer, provence'daymış.
bir gün yolum düşer, adatepeye benzer yolunda yürür, meydancığında soluklanırım; dileğimdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz!