Bu sabah, ekmek yapmak için mayaladığım hamur, aynen böyle taştı!
Sabah, mayayı hazırladım, hamuru yoğurdum, kabarması için tencerenin içine yerleştirdim. Kabarana dek, biraz bloglara bakayım, dedim. Bu sabah, herkes pek çalışkan, ne çok okunacak yazı var, derkeennn... bir saat geçmiş bile. Hamur kabarmış, tencere kapağını havalandırmış.
Eyvah, ben şimdi bunu nasıl toparlayacağım, elime yapışacak, un eklesem olmaz, zaten iki gündür çocuklara kek, çörek yapıp durdum un da kalmadı.
Derken aklıma, birkaç gün önce, Hüthüt Kuşu' nda okuduğum yöntem geldi. Paskalya çöreği tarifi verirken, "hamur yumuşak olacak, elinizi unlamayın, yağlayın, kolayca şekil verirsiniz" diyordu.
Denedim, şahane! İşe yaradı. Önce sandviç ekmeklerini yaptım. Onlar pişerken herzamanki ekmek pişirme kaplarına koyduğum hamurlar biraz daha kabardı. Sonra onlar pişti. Bu arada sandviç ekmeklerinin birkaç tanesini sabah kahvaltısında tüketmiştik, bile. Aşağıdaki fotoğrafta, kalan ekmekler boy gösteriyor.
Saint Bey, ekmekler çavdar unludur. Haberiniz olsun!
Ne güzel kokmuştur ev bu sabah :) Aileniz çok şanslı misler gibi ev yapımı ekmeklerle kahvaltı edebildikleri ve size sahip oldukları için :)
YanıtlaSilSevgiler
Merhaba hamarat Ekmekçikız,
YanıtlaSilyaptığın o güzelim ekmekleri yemesi ne zevklidir kimbilir...
Haberin var mı bilmiyorum, seni sobeledim. Benim blogdaki son postuma bakarsan, oyunun sorularını da bulabilirsin. Dilerim katılırsın.
Sevgiler,
Fatma.
Sevgili Sndrfknella,
YanıtlaSilİltifatınız çok tatlı, teşekkür ederim.
Sahiden de, ev ve galiba tüm apartman mis gibi kokuyor.
Aylardır, haftada ortalama iki kez ekmek yapıyorum.Ekmek yapmaktan ve yaptığım ekmekleri sevdiğim insanlara (sadece aileme değil, arkadaşlarıma, yakınlarıma) tattırmaktan büyük zevk alıyorum.
Hevesiniz varsa, size de hararetle tavsiye ederim. :)
sevgili ekmekçikız,
YanıtlaSilinan ki canım çekti. kokusu da geldi burnuma. ne kadar beceriklisin, çok özendim.
marruu