Bugün tanıma/tanışma ziyaretine geldi.
Paşamız, tam Osmanlı usulü paşa; ağır, oturaklı, tebaasıyla yüzgöz olmayan, hiç sesini çıkartmadan olanı biteni dikkatle izleyen...
Yavaş yavaş yeni ahaliyle tanışıldı, evin genç erkeğinin kucağına oturuldu, ortalık oradan kolaçan edildi.
Paşamız, eline geçen bir fırsattan istifade ederek, köşe kanepenin en alt köşesine kaçıp sinme harekatı planladı. Fakat heyhat!
Gençler kendisini her türlü engeli aşarak çekiştirip ortaya çıkarınca, kadere rıza gösterilip yastıklar arasına yerleşilip, oradan tarassuta geçildi.
.
Bu paşa pek mağrur canım.Ama gelsin onu şöyle bir sıkıştırıp, mıncıklayıp halkın arasına karıştırırız :))
YanıtlaSilEvet!
YanıtlaSilGöriciiz bakalım, halkımızla(!) ilk tanışması nasıl olacak?
:))
Darbe filan yapmasın gelir gelmez?! Malum, bunların alışkanlığı böyle...
YanıtlaSilI-ııh!
YanıtlaSilYapmaz!
Bu paşa eski paşalardan, hani şu akıllı uslu oğlan çocuklarını sevdikleri gibi; "paşa oğlum"!
:P
Ama olmaz ki, boyle de yapilmaz ki:)
YanıtlaSilTombisimin fotolari nasil da iyi geldi sabah sabah. MIncirmak, sevmek, oksamak, kucaga almak bizim Pasa'nin en sevdigi hareketler. 1 hafta sonra kucaginizdan inmeyecek, gorursunuz. Ne zamanki gelip kafasini boynunuza sokar ve "torrrr torrrrr torrrrr" sesini cikartir, tamamdir iste, kivama gelmis demektir.
Sabah sabah harika geldi Yumosumu gormek. Sahiden cok tesekkurler:)
Not: Oglum aslinda sisman degil, hani insanlarda "onun kemikleri iri' misali, "onun tuyleri uzun" :)))
Şekerim,
YanıtlaSilKemikleri iri pisinize bayıldık!
Dörtgözle bekliyoruz ki, kanapenin altına kaçmaya gelsin! ;)
Biz çıkarırız onu ordan, muhabbet etmeye...
:)))