Blogculuğun ilk zamanlarında, bazı filmleri, müzikleri, yazıları blogdan paylaşırdık.
Sonra sanal-sosyal paylaşım mecraları geliştikçe ya da çoğaldıkça, bloglar da sessiz kaldı.
Belki de, bu sebeple bu video burada yadırganacak. Yine de izlerseniz, düşüncelerinizde bir yer açarsanız belki, diye...
World Builder from Bruce Branit
.
ben de o parmaklardan istiyorum. sanal manal... bir de adamın ilk bina blokunu alıp copy-paste yapmasına bayıldım.
YanıtlaSiltamam, bu fazla yavan bir yorum oldu.
ama insan birini sevince dünya her gün yeniden kuruluyor gibi geliyor bana. ben seni seviyorum mesela ekmekçikız.
JoA'cım,
YanıtlaSilBen de seni seviyorum.:))
Birisi için, dünya kuracak kadar sevgi verebilmek bir değer mutlaka. Hem de çok önemli. Bir de verilen sevgiyi alabilmek var. Çok garip, ama, kimisi alamıyor.
her ne kadar buradan "elma" konusuna atlamak mümkünse de, aklımdan geçen ve aklından geçtiğini düşündüğüm bağlamda bu yersiz kaçacak sanırım. bu başka bişey, di mi ya? o zaman şöyle diyelim: çiçeği görünce bu kadın gibi gülümseyebilecek insanlar olsun etrafımızda.
YanıtlaSilSen çok yaşa!
YanıtlaSil"Elma" mevzuuna bu bağlamda girmediğin çok iyi olmuş! ;)
Evet evet!
Kesinlikle, "o zaman şöyle diyelim: çiçeği görünce bu kadın gibi gülümseyebilecek insanlar olsun etrafımızda."
:)
Sinematik yani cok basarili ama ben daha etkili bir bitis bekliyordum... Bitis ki butun yarattigi sorulari yanitlayan. Oyle bir bitti ki tam anladigimi bile soyleyemem dogrusu.
YanıtlaSilAma nasıl olabilir ki, bütün soruların cevabı?
YanıtlaSilBiz gerçek dünyada bilebiliyor muyuz ki bütün cevapları?
Bırakın biraz dağınık kalsın.
:)