PAKİZE, CUNDA'NIN KEDİLERİ VE YATILI OKUYAN ÇOCUKLAR

Güneşi görünce yayılıp gevşeyen sadece biz değiliz.
İşte Akkızhan'ın iki aylık yanaşması Pakize.
Geldiğimiz gün, sis dağılıp güneş çıktığında otelin bahçesinde güneşe yayılıyoruz, o da bizi kapının önündeki yastığından izliyor.

Pakize, ertesi sabah kahvaltıdan dönerken bizi, yine kapının yanında karşıladı.
Bu defa sardunya saksının içine yerleşmiş!

Cunda'nın kedileri.
Yaz misafirleri gidince sokaklar onlara kalmış.
Balıktan dönen teknelerin artıkları, balık kafaları havada kapılıyor, bu bekleyiş ondan.

Akkızhan'da geçmişten bugüne gelen hayat hikayeleri dinledik.
Bizim dinlerken nefesimiz kesildi, yaşayanlar nasıl etkilenmiştir kimbilir...

Dün akşam bunları düşünürken, kızımın tanıdık bir melodiyi bir kaç kez üst üste dinlediğini duydum.
Bizde sanırım Koro adıyla oynayan Les choristes filminin en ünlü melodisiydi bu.
Filmde İkinci savaştan sonraki dönemde Fransa'da geçiyordu. Savaş sonrası yoksulluğu, yatılı okul, disiplin meraklısı müdür, haylaz öğrenciler, ilgisiz ya da kendi derdine düşmüş aileler, okula yeni atanan müzik öğretmeni, çocuklardan bir koro kurup mucizeler yaratmak...

Duygusal, etkileyici, güzel bir film.
Filmden görüntüler ve o melodi aşağıda.
Buraya tıklarsanız, filmdeki şarkıları söyleyen gerçek koronun konserinden o şarkıyı dinleyebilirsiniz.


.