Son Okuduğum Kitap

Mahallede Kaybolma Diye

Roman, Can Yayınları

Yazar: Patrick Modiano  ( 2014 Nobel ödüllü )

Çevirmen Nedret Öztokat

Sanki, Paris'e adanmış bir roman, şehre ve orada yaşayanlara. Kitaba başladığımda içindeki his bu.

Keyifle, ne olacak heyecanı ve merakla okumaya başladım, öyle ki pek çok kere satırların altını çizmek istedim.

Sf. 56 "...Kitap yazmak, aynı zamanda, izini kaybettiği insanlara deniz fenerleri ya da mors alfabesiyle işaretler yollamaktı."

Sf. 95 "...Çocukken tuhaf gelmeyen şeyleri, yıllar sonra bir bilmece gibi çözmeye çalışırken bulabilir insan kendini, alfabesini bile bilmediğiniz, çok eski bir dilin yarı yarıya silinmiş harflerini çözmeye benzer bu."

İşte o bilmecenin ne olduğu, nasıl hatırlanacağı kitabın yarısından sonra biraz anlaşılır gibiydi, gel gelelim sonunda her şey çözümsüz kaldı bence ve tam bir huzursuzluk hissiyle, "eee, ne oldu şimdi" duygusuyla kapattım kitabı.

Sonra ekşi sözlükte bir entry okudum, ben yazsam aynını yazardım, nerdeyse.

..."yıkıntı çiçekleri" kadar fazla belirsizlik ve durağanlık olmasa da sanırım başlardaki yaratılan o merak hissinin kitabın ortalarından sonra hiç önemsenmeyip yok edilmesi biraz canımı sıktı." 

"modiano kitaplarında belli başlı öğeler hep var. bir şehir, bu şehirde savrulan bir ya da birden fazla genç, asla net olarak okuyucuya tanıtılmayan tabiri caizse genelde siluet halinde bir baba figürü, melankoli ve tüm kitaba sirayet eden puslu atmosfer. modiano bunu tam olarak nasıl yapıyor bilmiyorum ama tasvir ettiği bütün mekanları, yarattığı bütün karakterleri ve hatta hikayeyi buğulu bir camın ardına koyuyor adeta ve size asla net bir görüntü sunmuyor. bu metafor üzerinden gidersek bu kez camdaki buğu bana çok fazla geldi ve beklediğimden, istediğimden çok daha az şey görebildim...."

Tam da böyle benim düşüncelerim, bu kadar belirsizlik bana iyi gelmedi, sanırım.

Bir kez daha Modiano okumak ister miyim, pek bilemiyorum.