Cumartesi, Temmuz 08, 2023

NE YAZACAKTIM SAHİ?

Dün akşamüstüne doğruydu, kendime ayırabildiğim azıcık zamanda biraz blog okumak yazmak niyetiyle kızımın odasındaki onun yokluğunda yayıldığım çalışma masasına hamle ettim.
Akşam güneşi örtük pancurlara rağmen  odayı fazlasıyla ısıtmıştı. O sırada aklımdan "bunu yazayım işte, hoş olur" düşüncesi geçti. 
Sıcaktan kaçtım, bilgisayarı aldım, mutfağa geçtim, masanın üzerindeki vantilatörü açtım, bilgisayarın şarj kablosunu prize taktım, blog ara yüzünü açtım ve de yazmak için aklımdan geçeni unuttum. 
Haydi bakalım!
Böyle durumlarda, bir an önce düşünüp araya başka bir eylem girince ne yapacağımı unuttuğumda yani, kalkıp araya giren eylem öncesindeki anda yaptığım işe dönerim, o vakit unuttuğum şey aklıma gelir.
Yine aynı eylemi yaptım, kalkıp kızımın odasına gittim, hayır olmadı, yazmayı aklımdan geçirdiğim konu aklıma tekrar gelmedi.
Aradan geçen yirmi dört saate rağmen, zihnimin o sayfası halen beyaz sayfa halinde, boş.

Bu günlerde iş güç peşinde yorulmama rağmen, bir eylemsizlik hali var üzerimde. 
Bayramdan önceydi, şimdi bayram gezmesine gelenlerin kalabalığı olur, bayram sonrası şehrimiz tenhalaşır biraz müze gezeyim düşüncesiyle liste yaptım. 
Hangi müzede ne sergisi var, haftanın hangi gününde hangisine gitmek uygun olur baktım, not aldım.
Tabii ki, hayat benim yaptığım plana karşı koca bir kahkaha attı ve kendisinin gerçeğini gösterdi bana; benim başıboş gezme günleri planım yerine evde kalıp annemi gözetme faaliyeti çıktı falımda.
Bir süredir annemin evinde yatılı kalan Z.ciğim, bir gecenin yarısında böbrek sancısıyla hastanelik oldu, o yetmedi bir de mide kanaması geçirdi ve çalışamaz hale geldi kadıncağız.
Bu aralar kardeşimin geleni gideni, yapacağı işi başını aşmış olup, o da kendi kalesinde esir bir prenses haline gelince, anneme destek göreviyle bizim kalede tutsak kalmak da bana düştü.
Bu günler de böyle imiş, bu da geçer ya-hu!

O değil de, ne yazacaktım sahi?



Sığır kuyruğu otu / Verbascum thapsus
7 Temmuz 2020'de sabah yürüyüşünde çekmişim,
Şimdi baktım, faideli bitkilerdenmiş,
Bir de nerede görmüştüm hatırlasam...
Hiç değilse not etseymişim ya! 

10 yorum:

  1. Yazmışsınız Sevgili Okul Arkadaşım, pek keyifle okudum. Endişe etmeyin aynı unutkanlığı yaşıyor ve şaşıyorum ben de... Ülke bir rahat bıraksa, bir raya otursa zihinlerimiz de rahatlayacak:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ülkenin bizi rahat bıraktığını pek hatırlamıyorum, varsa onu da unutmuş olmalıyım Sevgili Okul Arkadaşım. :)).
      Yazdım da, asıl aklımdan ne geçti ve jet hızıyla silindi onu bulamıyorum. :))

      Sil
  2. ay canım ya, çok geçmiş olsun. hay allah...planlar bozulmak içindir derdi bizim bir hocamız eskiden. Yaptığın planlardaki her şeyi tez zamanda sağlıkla, mutlulukla gerçekleştir inşallah

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Şulem. <3
      Aslında konu şu ki önümü göremez oldum, en uzunu bir haftalık plan yapmaya kalkıyorum, o da berhava oluveriyor.
      Neyse neyse...

      Sil
  3. Karşı kuledeki prensesten, bu kuledeki prensese sevgiler o zaman :) Oluyor öyle evet, zihnim çok fazla şeyle meşgul olduğunda, bir de içimdeki şiir var ya, dize dize gelen işte böyle güneş sızan perde araları ya da bir bitkinin yeşili gibi.. O arkada konuşuyor usul usul, ben önde harıl harıl iş peşinde koşturuyorum ve hah bu çok iyidi bunu bir yere not düşeyim aman bu anı unutmayayım dediğim anda da yaramaz bir cin gibi hop kaçıyor yok oluyor.. :) Olsun hissi kalmıştır geriye boşver, kelimesi kalmamış olsa da.... <3 Kolaylıklar diliyorum kuleden kuleye ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım Prenses C.,
      Valla böyle kuleden kuleye güvercin uçurarak geçecekmiş bu günlerimiz.
      Oysa türküde ne diyor?
      "kaleden kaleye
      şahin uçurdum"
      Bir şahinim bile yok, anlıyor musun? Hadi gülümseee! :))

      Sil
  4. Bu günler de geçer, geçmiş olsun bayana. Unutkanlık hepimizde var maalesef

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, Z.ciğim daha iyi ama toparlanması zaman alacak.
      Unutkanlık, zamanın ruhunda var. :)

      Sil
  5. Çok geçmiş olsun @>------------
    Yazılarınız inanılmaz keyifli. Kendimi bu yazıyı seslendirirken buldum. Tek kişilik ve kısacık bir oyun gibi algıladım, ne hoş. Hayat akarken yaşadıklarımızın tam merkezinde farklı hissiyat içinde oluruz ama sonradan anlatıldığında hafifletme işi, hayata espriyle bakanlara kalıyor ve siz bu işi mükemmel yapıyorsunuz Sevgili Ekmekçi Kız :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Sezer, geçmiş olsun dilekleri için çok teşekkür ederiz. :)
      Yazıyla ilgili iltifat içimi ısıttı, onun için ayrıca teşekkürler. <3

      Sil

Hoşgeldiniz!