Sanırım anne evindeyken nazlanma ve kahvaltı hazır olana dek yatakta yuvarlanma işin doğasında var.
Ya da belki bizim neslin çocukları için öngörüsü böyle, biz gece birazcık geç gelmiş olduğumuz için az daha uyumak istesek "haydi kalkın artık" seslenmeleri ile çoktan yatağı terk etmiştik.
Demek ki bir nesil için rutin olan davranışlar diğerleri için rutin dışı olabiliyor.
Belki de o nedenle biz hâlâ büyüklerimizin sözünü "aman kırılmasınlar" endişesiyle emir telakki ediyoruz ve küçüklerimiz bizi umursamayınca "alanıma giriyorsun" deyip çatınca çok da aldırmıyoruz.
Uzaklardan bir tekne görüntüsü,
Gözün gördüğünü paylaşmak istemenin verdiği hisler eşliğinde...
biz annelerden gelen zinciri kıracağız ve çocuklarımızı baymayacağız inşallah :)
YanıtlaSilBence çocuklarımız için epey yol katettik, keşke kendimiz için elden gelen olsa... :)
SilAlana girmeler, sınır ihlal etmeler, kişisel haklara dokunmalar, kapılar, duvarlar, mesafeler…yok biz çocuk büyütmüyoruz diplomatik dokunulmazlığı olan bireyleri evimizde barındırıyoruz dedim geçenlerde anneme:)) valla haklısın siz hiç sorgulamazdınız ne desek amenna derdiniz deyince de bir irite oldum bir dokundu.. ülke ondan bu halde aman aman bu gençlik alanını bilsşn, sorgulasın hayır desin..Umudum bu çocuklarda🙏🏻 Ama ebeveynide incitmeden tabii lütfen nezaket sınırları içinde ;)))
YanıtlaSilArtık kendimize acımaktan vazgeçtim, yaşadığımız arada kalmışlığın çocuklarımızın geleceği için faydası olacağı umudunu taşıyorum. :)
SilAslında bir ortasını bulmak lazımdı bunun da pek bulamadık.
YanıtlaSilOrtasını bulmak zor, çocuklarımız dengeyi bulsun umarım. :)
Sil