Yağmurlu ve rüzgarlı bir gündü, en iyisi müze gezmek dedim.
Tate Modern'e en kolay Thames Link ile gidersin dedi, yeğenim.
İstasyonu tarif etti, kaçıncı perondan hangi hat trenine bineceğimi anlattı bir güzel.
Bineceğim tren ben gelmeden az önce gitmiş, yenisini beklerken biraz oyalandım, çevremi izledim, bekleyen yolcular hakkında düşündüm.
Karşı hattın duvarındaki bir yazıyı görünce gülümsedim; "seni önemseyen biri her zaman vardır" yazıyordu.
Böyle moto mot çevirince pek şiirsel olmuyor, ama verdiği duygu hoşuma gitti.
Belki de yadellerde bir tren istasyonunda beklerken bir hoş hissettim ve birisini bana bunu söylermiş gibi düşündüm.
Herkesin onu düşünen, ona bu duyguyu hissettiren birisi olmalı hayatında, o birisi biriciği olmalı.
Evet, öyle.
Olmalı.
Aslında bu not, bir yardım kuruluşunun anonsu imiş.
Altta sol köşede bununla ilgili ayrıntılar var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz!