MENEMEN

Çiçek hanım yaz okuluna gitti demiştim ya, okul yarım gün ve bizim kızlar öğleci olmuşlar. 

Ohh, canlarına minnet! 

Böylece, öğleden sonra denize gireriz, gezeriz filan planları ters yüz oldu. Yeni uygulama, sabah uyuruz, öğleden sonra okula gideriz, akşam gezeriz şekline döndü.

Anladığım kadarıyla, kahvaltı evde -apartta kalıyorlar, ev sayılır- yapılıyor ya da atıştırmayla geçiştiriliyor. Okulda birşeyler yenirse ne ala, diğer öğün ise akşam saatlerine kalıyor olmalı. 

Arada bir gün boğaz ağrısı ve hafif ateşle okula gidilemeyince de, canarkadaş çorba yaptı. Akşamına bizimki pilav yaptı, ancak pirinç ve yağ alışık olmadıkları cins olunca, sonucu pek beğenmediler. Beğenmemişler daha doğrusu, ben anlatılanın yalancısıyım.

Sonra pazar günü, onlar için sadece geç kalkılmış bir pazar iken, saat farkından dolayı bizde öğleden sonra ile erken akşamüstü arası bir saatte "anne menemen nasıl yapılır" sorusu geldi.

Tarif, üstüne uygulama sırasında mesaj derken menemen pişti ve afiyetle yenmeden önce bir fotoğrafı anneye gönderildi.

O sırada, anne abi ve annane ile birlikte Moda burnunda, parkta manzara seyri gezmesindeydi.
Durum annaneye de aktarıldı, onun da takdirleri alındı, iletildi. Dönüşte, annaneye  menemen pişirme sözü verildi.
Anne, kızının zorunda kalınca kendine bakabildiğini anlayınca sevindi, bir çeşit.
Abi, annaneyi gezmeye götürdüğü için hayır dua aldı.

Mutlu bir pazar geçirildi desem, yeridir.