ağustos depresyonu

bu sene artık kesin karar verdim, yaz mevsimi beni depresif yapıyor.
ayy kış geliyor, ne yapacağız, depresyona gireceğiz diye üzülen arkadaşlarım kusura bakmasın, onlarla hiç aynı fikirde değilim.
asıl depresyon hali yazın, en çok da ağustos'ta başa geliyor.
kışın hava soğuk ya da yağmurlu diye sokağa çıkamadıklarından şikayet edenler, sanki ağustos'un deli sıcağında ve rutubetinde sokağa çıkabiliyorlarmış, çıksa da nefes alabiliyorlarmış gibi "ah yaz gelse, ah yaz gelse" demiyorlar mı fena oluyorum.
yazın halleri de güzel. 
mesela günlerin uzaması, denize girmek güzel.
sonra yaz meyveleri güzel.
ama o sıcak yok mu, hele de o nemli, yapış yapış sıcak...
sıcaktan uyunamayan geceler, halsiz mecalsiz kalıp hiç bir şey yapmaya güç bulamamak yok mu?
işte en fenası!
şimdi buraya yazıyorum; dilerim bundan sonraki senelerde sıcakların kavurmaya başladığı temmuz'un yirmisinden sonra havanın nefes alınabilir hale geldiği eylül başına kadar şöyle karadeniz yaylası kıvamında bir köşecikte sakin huzurlu yaşarım. 
aksi halde, her gün yağmur duasına çıkmam gerekecek.