Sanırım bloga yeni yazı yazmaya başlarken içimden coşan "onu ihmal ettiğim için günah çıkarma" ruh halini bir yana bırakmam gerekecek.
Olmuyor işte!
Bir türlü eskisi gibi olmuyor; tatildeyken, iki elim ayrı işteyken bile yazma hali olmuyor. O acilen durum bildirme hallerinin şimdiki konumları facebook, instagram, twitter...
Neyse artık.
Böylece, yıllar önce Bodrum kalesini gezerken açıkta demirli teknelere bakıp iç çektiğim günlerin bir hayali kendiliğinden gerçek oldu, "ahh o gemide ben de olsaydım!"
Bu seneki rotamız Gökova Körfezi koylarıydı. İlk gece körfezin kuzeyinde kalıp Bodrum'a yakın Orak adasında demirledik.
Ertesi gün üç saate yakın seyirle körfezde çarpaz geçiş yapıp güneyde Tuzla'ya demirledik.
Sonra sırayla Yediadalar'da Bekar koyunda, Sedir adası yakınında Lacivert koyda, İngiliz limanında Okluk koyunda, Akbük yakınında geceledik.
Arada su ve yiyecek ikmalimizi Karacasöğüt'te yaptık, aşağıdaki fotoğraf oraya bağlamadan hemen önce.
Dönüşe geçtiğimizde tekrar kuzeye yönelip Çökertme'de ve son olarak Ulukışla'da kalıp Bodrum'da Halikarnas'ın önündeki bağlama yerinde karaya çıktık.
Bu sene yolculuk boyunca ay gökyüzünde küçüldü küçüldü ve son gün yeni ay başladı.
Aysız gecelerde gökyüzündeki yıldızları seyretmek ayrı bir eğlence. Ancak, aylardan Ağustos olunca
ve hava sıcaklığının yanına nem eklenince gökyüzünde görüşü azaltan pus oluyor. Bu mu mesele demeyiniz, öyle işte!
Bir gece (12 Ağustos'ta) meteor yağmuru vardı; çocukken çizgi filmlerde gördüğümün benzeri çizgi halinde kayan göktaşlarını izlemek, şenlik gibiydi.
Bir de dinlediklerimiz var; gün aydınlanırken aniden cırlamaya başlayan ve güneş batınca hemen susan cırcırböcekleri, mesela.
Şimdi ayıklaması öyle zor ki, bu fotoğrafı güneş doğarken mi çekmiştim acaba, yoksa batarken mi?
Bu sene karaya ikmal yeri dışında bir kez daha ayak bastık ve Sedir adasına çıktık.
Önce adadaki ören yerini gezdik, sonra insan vücuduna yapışmayan özel beyaz kumlardan denize girdik.
Zeytin zeytin zeytin...
Ege'de olmanın en güzel yanı, her yerde her yaştan zeytin ağacı ile birarada olmak.
İşte size agoraya giden yolda bir tapınak kapısı ve arkasında bir zeytin ağacı.
Sadun Boro'nun en sevdiği ve sürekli kışladığı güzelim İngiliz limanı arkada uzakta gözüküyor mu ne dersiniz?
Onu bilemeyeceğim ama, Sedir adasının tepesinden bakınca muhtemelen oradan gelen veya oraya doğru seyredecek olan tekneyi ve pırıltılı denizi seyredebilirsiniz.
Yukarıdaki küçük ada bir çeşit Kardak kayalığı olsa gerek.
Çökertme'de koy içindeki tırmanması çok zor bu kayayı etrafındaki bin çeşit balık ve bitkiyle hatırlayacağız.
Unutmadan, bir de Yediadalarda kocaman bir deniz kaplumbağası gördük ki, teknenin altından dalıp çıkması unutulmazdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz!