YÜZADALAR KENTİ

Ağustos ayı kısmen tatil ayı oldu, benim için. Tekneden hemen sonra çocuklarımla Cunda'ya gittik ve birlikte çok mutlu olduğumuz bir tatil yaptık.

 Coğrafi olarak bir adalar kenti Ayvalık, Cunda Ayvalık'ın adalarından bir ada. Adaya iddiaya göre "Türkiye'nin ilk Boğaz Köprüsü"nden geçilerek ulaşılıyor. Doğru eğri ben bilmem, köprünün girişinden öyle yazıyor.

Aşağıdaki fotoğraf Cunda'nın denizden görünüşü, kış nüfusu üçbin civarında küçük ve canayakın bir kasaba.

Ada'daki ikinci günümüzde, Cunda'dan kalkan küçük bir motorla "adalar turu" yaptık.

Dört farklı koyda denize girdik, kahve içtik, yemek yedik, denizi seyrettik, çok keyifli bir gün geçirdik.

Cunda'dan ayrılırken ve akşamüstü dönüşte, sığ kıyılar arasındaki fenerlerden geçtik. Aşağıda bir tanesi var.

Bir sabah, çocuklar uyurken erken kalktım ve Cunda sokaklarında dolaştım.

Eski Rum evleri, taş döşeli dar sokaklar, kediler, bahçelerden sarkan ağaçlar, çiçekler...

Çok güzeldi.

İşte bir tanesi:

Bir akşamüstü, günbatımını ve çevreyi oradan seyretmek çok güzel olur diyerek çocukları denizden  erken çıkmaya ikna ettim ve Ayvalık'a Şeytan Sofrası'na gittik.

Aman amannn! Anlaşılan Ayvalık civarındaki herkes aynı şeyi düşünmüş ki, tepeye yaklaştıkça ciddi yoğun bir taşıt trafiği ve insan kalabalığı çıktı karşımıza.

Neyse ki, daha önce yolumuzu şaşırmış, tepeye yaklaşırken son sapakta gayet tenha bir orman yoluna sapmıştık ki, bu sayede o güzel gün batımının hemen öncesini sakince izledik.

Fotoğrafı, neden sonra ulaştığımız tepede güneşin son ışıklarında çektim.

Cunda'da Adalı Pansiyon'da kaldık.

Refransımız sevgili blog arkadaşım Lale olunca, yanılmadık ve çok rahat ettik.

Hele o  bir kez bile tamamını bitirmeyi başaramadığımız kahvaltılar, unutulmazdı!

Hoşçakal Cunda!

En kısa zamanda tekrar görüşmek dileğiyle...