Geçen sene çektiğim fotoğraflara bakıyordum.
İçimi açsın diye İnstagram'a koyduğum fotoğrafların hemen hepsini denize bakarken çekmişim.
Sonrası bir kaç çiçek dalı, iki ekmek, iki hüzünlü kayıp, bir kitap, çocuklarımla bir anı fotoğrafı hepsi bu.
Bu sene biraz eksik, biraz buruk, biraz tatsız geçti. Sadece " biraz" mı, aslında oldukça fazla diyebilirsiniz.
Bence demeyelim, 2020 sadece bir rakam olarak kalacak anılarda, yaşama uyum sağlayıp yola devam edelim, bakalım neler göreceğiz hayatta?
Eski yıllarda yeni yıl yaklaşırken -şimdi biraz naif olduğunu düşündüğüm- yeni yıl dileklerim olurdu, onları ciddi ciddi yazardım filan.
Burada bir tane var mesela, yeni seneden iyilik dileklerimi yazmışım.
Bu sene için dilekte bulunurken yazının son cümlesini tekrarlamak en iyisi, "YENİ YIL ESKİSİNDEN İYİ OLSUN!"
Kış ortasında açan bahar çiçekleri, iki gün öncesinden.
Havaya aldanan mı desek? Umut mu desek?
Sevgili Okul Arkadaşım,
YanıtlaSilSevgili Ekmekçikız,
Yılbaşına biraz hüzün yakışır mı, bence yakışır. Ama umuda gülmek daha da yakışır sanki. Diğer yazınızı da okudum. Bir yanıyla zor bir yıldı kabul ama bir yanıyla da kazançlı! Yaşamdaki sıradanmış gibi yaşadığımız pek çok şeyin kıymetini hatırlattı. Korku içimizde kaldı ama yine de onu aşıp yeni normalde bir yeni normal belirleyebildik kendimize. Kolaylar zor oldu, canlı izlediklerimizi net üzerinden izler olduk, yaşadık. Aklımın bana kıyaklarını severim; kötü anları bir kenara alır çoğu zaman, güzellikleri öne çıkarır. Sizinle yorumlaşmak çok güzeldi mesela, ve diğer bloglarda dolaşmak, o satırlarda sanal olmayan, gerçeklik dolu günlük yaşamı kenara iten iyimserliklerle karşılaşmak. Pandemi olmasa bu kadar yazı yazmazdım mesela, seyahat hayallerim bu kadar zenginleşmez, önceki planlarım çeşitlenip bu kadar revize olmazdı. İki kitap hakkında yazdım bugün mesela ki gün içinde yayında olacak... Onlarla fikrim değişti, yeni bir seyahat hayalim oldu.
Kısacası derim ki önümüzdeki günlere bakalım:)
Mutlu, umutlu, coşkulu, sağlıklı bir yeni yıl dilerim Size ve Sevdiklerinize. Daha çok gülünecek, üzerine sevinçle yazılacak günler yakın:)
Bu da böyle bir yıldı diye unutulacak ve hatıralarda yer alacak, eminim:)
Sevgili Buraneros,
YanıtlaSilBu sabah güne giden için duyulan hüzünle başladım, biraz. Eh, aslında anıları biraza sıkıntılı da olsa, gideni yolcu etmek, ardından el sallamak gerekiyor. Şimdi ileriye bakma zamanı geldi.
Haklısınız, bu dönemde evlere kapanmasak bloglara bu kadar sıklıkla yazı yazılmazdı, pandemi en çok bloglara yaradı.
Bakalım, yeni seyahat hayalinizde pusula nereyi gösterecek? Merakla bekliyorum.
Bazen, gerçek hayattaki dostluklardan öte sayabileceğim blogdaşlığınız için ben de size teşekkür ederim.:)
Yeri gelmişken, şu hain espriyi yapayım; yeni senede görüşmek dileğiyle...
Hava bu kadar güzelken ,yılbaşı olduğuna inanasım gelmiyor. Şu an balkonda oturuyorum ,güneş alan balkonumda hava 25 derece gösteriyor . Iyi şeylere delalet olsun inşallah. Mutlu yıllar.
YanıtlaSilSevgili Mehtap,
SilAynı hisler içindeyim, balkonda kahve keyfi yapıyorum. :)
İyilik dileyelim, iyilik olsun. :)
Yazıda verdiğin linki açınca yorumlara da bakayım dedim, ne kadar çok tanıdık ama aklımdan çıkmış isim çıktı karşıma. Ne uzun bir yol yürümüşüz aslında biz bloglarda, tam kimler geldi, kimler geçti durumları. Giden gitmiş de kalanlar bizimle olmaya uzun yıllar devam eder inşallah ve dilerim 2021 umutlarımızı biraz gerçekleştirir. Sevgiyle...
YanıtlaSilLeylakcığım,
YanıtlaSilBence yazıyı açınca yorumlara göz atmak tam bir blogcu refleksi, aynısını ben de yapıyorum. :) Bazen o yazıya kimler tepki vermiş sorusu, bazen tanıdıklar ne diyor merakı, bazen ilginç yeni blogculara rastlamak düşüncesi buna sebep, sanırım.
Eski yazılara rastlayınca şimdi neden yazmıyorlar diye hayıflandığım arkadaşları özlüyorum doğrusu.
Uzun zaman oldu buralardayız, iyi ki öyle.
Yeni seneyi mutlulukla anmak dileğiyle, sevgiler. :)