Geçende eski stajyerlerimizden P. aradı, bir sorusu ricası vardı.
Konuşmayalı nerdeyse on sene olmuş, kısa bir hayat özetinden sonra, "ohh ne güzel çocuklar büyümüş, emekliliğin tadını çıkarıyorsunuzdur" minvalinde söz söyledi.
Dedim, o iş öyle değil, dışarıdan gözüken başka, yaşanan tam olarak o değil.
Eğri oturalım doğru konuşalım, eskiden ben de çalışma hayatını bitiren, isteğiyle emekli olanlar için benzer şekilde düşünürdüm, ohh ne rahat şimdi iş güç peşinde koşmak yok, rahatça gezer eder insan, istediklerini yapar, filan falan..
Otuzlu yaşlarını paldır küldür geçirip, kırklarına gelince kurulan hayaller ile altmışına gelince yaşananlar arasında benzerlik varsa, bence o kişi çok şanslıdır. Büyük olasılıkla önüne bir hayat engeli çıkmamıştır, planladığı yaşanmıştır, umudu kırılıp sönmemiştir, üstelik sadece kendisi için değil, yakınları, çoluğu çocuğu için de işler yolunda gitmiştir.
Yukarıdaki paragrafı yazdım, sonra düşüncelerimi toplayamadım, aklım sabah kızımla yaptığım konuşmaya kaydı. Oğlumun sabah erken saatteki dönüş yolculuğunu düşündüm.
Yıllar öncesi geldi aklıma, bana emekliliğin tadını çıkardığım imrenmesiyle bakan P.'nin yaşındayken yaşadığım didindiğim -muhtemelen o da şimdiki yaşında benzerlerini deneyimliyor- zamanları düşündüm.
Şöyle bir şey olsa mesela, insan daha gençken daha az didinse daha az yorulsa, yaşı biraz daha ilerleyince her şeyden el etek çekmese az az çalışmayı sürdürse, olur mu acaba?
Hayatın olağan akışına aykırı bir şey istiyorum gibi hissettim bir an.
Diyeceğim o ki, sonbahar gelecek gelmesine de acaba bu seneki mevsim dönüşümü gibi biraz ağırdan mı alsa, yaz bitmeyecekmiş gibi sanmamıza mı neden olsa?
Türkiye şartlarında olağan akışa aykırı gibi sanki :)
YanıtlaSilOrası kesin, ne yazık ki...
SilBenimki iyi dilekte bulunmak, daha çok. :)
Aslında düşündüğünüz şey gerçekleşmesi çok da imkansız bir şey değil. O zaman emekli olmayıp yine az da olsa çalışarak parasını kazanan ve sosyal hayatın içinde yaşamdan kopmadan devam eden bireyler kolay hastalanmazlar gibi de geliyor.
YanıtlaSilGençken deli gibi bir koşturma ve stres içinde olmak, emekli olunca da küt diye her şeyden elini eteğini çekmek, yaşam içinde dengeli gibi görünmüyor pek.
Şimdiki halde hayatın akışına biraz aykırı duruyor düşüncelerimiz, Sezerciğim.
SilYaşananlara bakıp pay çıkarınca, insan düşünmeden edemiyor, öyle değil böyle olsa daha sağlıklı olmaz mıydı?
Belki, ileride, akıllı sistemlerin çoğalmasıyla, zaten başka bir evrim yaşanacak, tanık oluruz umarım. :)
Yazdıklarınıza tamamen katılıyorum. Gençken kurulan hayallerin gerçekleşmesi sağlık, para ve zamana bağlı. birinden biri yoksa olmuyor. kurulan hayaller de genelde aynı insanların. huzurla sakince yaşamak, doğayla içiçe olmak, görmediği yerleri gezmek. hadi bir işte çalışıyorsan yap bunları. ben bile 3 aylık tatile sahip bir öğretmenim ama yazın en cafcaflı zamanda gezmek istemiyorum. mesela doğu ve güneydoğuya gezmek istiyorum ama yaz tatilinde ki o sıcakta oralara gidilmez. en güzeli sonbahar ilkbaharda okul var, gitmek imkansız. bir de aile de bile sağlık ile ilgili problem varsa eliniz kolunuz bağlı zaten moral yok.
YanıtlaSilemekli olunca da emekli maaşıyla da ne kadar gezilir bilmem.
Sondan başlayayım Buketciğim, asıl konu ülkemizde şimdiki koşullarda emeklilik sonrası gelirlerdeki düşüş gibi görünüyor. Oysa, insanın yaşı ilerledikçe bırak gezip tozmak için, öncelikle sağlık harcamaları için desteğe ihtiyacı oluyor. Birikimin yoksa, yandın bu durumda. :(
SilAslında Fransızlar çok önceden bu konuyu özetlemişler, "gençler bilebilse yaşlılar yapabilse" anlamında bir sözleri vardır. :)
Maalesef üniversite emeklisi devlet memuruyum. Üni.belirtme sebebi malum. Sırf derece olayı maas artsın diye. Ama ac kalmamıza ramak var asgari ücretli benden cok kazanıyor. Neden emekli oldum da diyemem, bu yasta calısamamda :((
YanıtlaSilÜlkemizde emekliler ayrıca zorlanır oldular. Benim romantik hayallerim hayatın gerçekleri karşısında iyice havada kalıyor, değil mi? :(
Silİnsanların başkalarının hayatları hakkında bu kadar kolay yorum yapabilmesine hep çok şaşırmışımdır. Yani niyet elbette kötü değildir, ama yine de ilginç bir cüret. :D
YanıtlaSilO yorumu, özellikle benim hakkındaymış gibi algılamadım sanırım Elifciğim. Daha çok bir hayale özenme duygusu vardı o sözlerde, ya da bana öyle geldi. :)
SilGençlik bir dolu koşuşturmacayla ve tecrübesizliklerle geçiyor. Yaptığımız seçimler ve bazen de elimizden olmayan nedenlerle yaşadığımız hayatlar bizi fazlasıyla yoruyor. Birikimlerimiz ve hayat tecrübelerimiz zamanla artarken diğer yandan enerjimiz ne yazık ki aynı kalamıyor. Bizimle birlikte yaş alan ve sağlık sorunları yaşayan ebeveynlerin durumu, bazen koşullar...ve daha pek çok neden... elimizi kolumuzu bağlıyor. Ne yazık ki gençken kurulan hayallerin hiçbiri tam olarak karşılığını bulmuyor. Ancak insan zamanla, kendine yetmeyi, yetinmeyi, eğlenmeyi öğreniyor. :) Hiçbir şeye acele etmemek gerektiğine ve her anın keyfini sürmeye gayret ediyor. Bazen zamanın ruhu, bazen de ruhun bir zamanı oluyor işte! Yine de her mevsim ayrı güzel. Keyif almaya bakmak gerek :) Güzel bir hafta sonu dileklerimle... Sevgiyle, esenlikle kalın...
YanıtlaSilÖnce güzel dilekler için teşekkür ederim. :)
SilDoğrusu, yazının eksik kalan paragrafını tamamlamış oldunuz, bunun için ayrıca teşekkür ederim. :)
Sevgiler gönderiyorum, iyi bir hafta diliyorum.