mor salkımın kokusunu hapsetmek mümkün mü?

bilmiyorum, mümkün mü?

en azından denenebilir, değil mi?

belki parfüm olarak, belki şurup  veya reçel olarak...

bugün, üç günlük sokağa çıkma yasağı sonrası, annemin biten ilaçlarını almak üzere eczaneye gittim. yağmur ince ince yağıyordu, gören mayıs geldi demez, yağmur nisan'dan kalmaydı.

eczaneden sonra yağmurun tadını çıkarmak ve mahallenin bitki nüfusunu selamlamak üzere yolumu azıcık uzattım. bir duvar boyunca sarkmış mor salkımların ve köşedeki erguvanın renklerinin keyfini çıkardım. 

öyle güzeldi ki, fotoğraflarını çeksem gösteremezdim, zihnimde saklamak en iyisiydi.

yukarıdaki mor salkımlar tanıdık sayılır, kardeşimin gözünün gördüğü bir duvara sarılmışlar.

bu sene uzak kaldık ama geçen sene kendilerinin abilerini ablalarını görmüşlüğüm var. 

iki gün önce telefonda laflarken, bir projesinden söz etti kardeşim. arkadaşları okul grubunda yazmış, mor salkımla reçel ve şurup yapıyorlarmış, bana da mantıklı geldi dedi.

olur tabii, neden olmasın dedim, gül reçeli gibi yapılıyor olmalı.

deneyeceğim dedi. yapınca haber ver dedim. haber ve fotoğraflar geldi.

izin istedim, size göstereyim diye. tarif benim değil ama, dedi. sen yapınca senin oldu artık, dedim.

şimdi de sizin olacak.

mor salkım reçelinin tarifi şöyle:

mis kokulu mor salkımlardan toplayıp 1 büyük kase çiçek  olacak kadarı saplarından ayrılıp soğuk suyla yıkanır.
1 çorba kasesi su ile 1 çorba kasesi şeker kaynatılarak şurup yapılır, şurup  koyulaşmaya başlayınca çiçekler eklenir. 
çiçekli şurup yaklaşık 15 dakika kaynatır sonra içine  1 limonun suyu eklenir. 
koyuluğu kontrol edilerek 5 dakika kadar daha kaynatılır, ateş kapatılır ve soğuyunca kaplara alınır.