Blogger'ın yeni ara yüzüne alışabildiniz mi?

Ben alışamadım.
Her yazıda yeniden bir takım ayarları öğrenmek, denemek, uygulamak gerekiyor. Geçen defa fotoğrafı bir türlü istediğim boyuta getiremedim, bugün bir de baktım ki, aa, kolaymış!
Şimdi de satır aralarını ayarlayamıyorum, bakalım yazı bitene kadar bir ilham gelip ayar yerini bulabilecek miyim?
Ağustos sıcağında sabah yürüyüşlerime azimle devam ediyorum. Ancak, ne kadar  erkenden sokağa çıkarsam çıkayım, nem fena. Maskeli suratla nem birleşince sonuç daha da çekilmez oluyor. 
Neyse artık, bu da böyle bir yaz...

Mavi yasemen, sabah yürüyüşünden deyip yeni konumuza geçiyoruz.

Dün evde çok işim vardı,sabahtan akşamüstüne dek seyirttim durdum.

İşler bitince Ferzan Özpetek'in son romanı Bir Nefes Gibi'ye başladım ve bir kaç saat içinde bitirdim. 

Şu kadarını söyleyeyim, günün yorgunluğuyla okunabilecek en uygun kitabı seçmişim. Ya da mesela, eğer tatilde olsaydım deniz kenarında keyif çatarken de okunabilirdi.

Ferzan Özpetek'in tüm filmlerinin hayranı değilim, yine de bir çok filmini severim. Yeni bir film çektiğinde merak eder ve izlemek isterim. Romanlarına gelince, aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

Bir Nefes Gibi, roman değil de senaryo taslağı gibi. Oldukça tipik bir Ferzan Özpetek filminin, henüz karakterleri geliştirilmemiş bir taslağı adeta. Akıcı evet, rahat okunuyor evet, sürprizli evet, gizemli evet. O kadar işte, fazlasını beklemiyorsanız okuyun, keyfinize bakın.